Verbum

báuen

1.

vt

1) будава́ць

2) апрацо́ўваць (поле)

2.

1.

vi (auf A) усклада́ць надзе́i, разлі́чваць (на каго-н., на што-н.)

auf sein gútes Glück ~ — спадзява́цца на сваё шча́сце

Schlösser in die Luft ~ — будава́ць паве́траныя за́мкі

2) разво́дзіць (расліны)

Wein ~ — разво́дзіць вінагра́д

3) (auf D) грунтава́ць (на чым-н. – меркаванне і г.д.)

auf Sand ~ — будава́ць на пяску́, тс. перан.