erstéigen
* vt узыхо́дзіць, узбіра́цца (на што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
spróssen
vi -s пуска́ць па́расткі, усхо́дзіць, узыхо́дзіць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
эшафо́т, ‑а, М ‑фоце, м.
Памост для пакарання смерцю; плаха. Смела, высока ўзняўшы галаву, узыходзіць Кастусь Каліноўскі на эшафот. В. Вольскі. / у перан. ужыв. А тут бясстрашна маладосць нясе ў пятлю свае гады, вясну і цвет надзей кладзе на шлісельбургскі эшафот. Вялюгін.
[Фр. échafaud.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
всходи́ть несов.
1. в разн. знач. узыхо́дзіць, усхо́дзіць;
2. (о тесте) падыхо́дзіць;
3. узла́зіць; см. взойти́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
step up
1) узыхо́дзіць, узьніма́цца
2) informal павыша́ць, павялі́чваць (вытво́рчасць)
3) падыхо́дзіць напе́рад
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прашы́ўка, ‑і, ДМ ‑шыўцы; Р мн. ‑шывак; ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. прашываць — прашыць (у 1 знач.).
2. Тое, што і прошва. Як золата, там Узыходзіць зара, такой паэтычнай, З прашыўкаю сіняй. Броўка.
3. Спец. Аперацыя апрацоўкі металу спецыяльным інструментам тыпу працяжкі.
4. Спец. Металарэзны інструмент тыпу працяжкі для апрацоўкі скразных адтулін ці паглыбленняў у метале.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
get up
устава́ць
а) з ло́жка
б) стаць на но́гі
в) узыхо́дзіць, узьбіра́цца на гару́; сяда́ць (у аўто́бус)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bestéigen
* vt
1) узыхо́дзіць, падыма́цца (на што-н.)
2) сяда́ць (на каня, на параход)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
рып, ‑у, м.
Рэзкі гук, які ўтвараецца пры трэнні, сцісканні і пад. Рып колаў. Рып палазоў. □ Ступаю на хісткія сходцы старой драўлянай лесвіцы. Яны рыпяць пад нагамі, і гэты рып быццам б’е мне ў вушы нечым цяжкім. Сабаленка. Вуліца не спіць: даносяцца прыглушаныя галасы, рып калодзежнага жураўля. Навуменка. У хаце ніхто не абзываўся, нібы не чулі прарэзлівага рыпу дзвярэй і Надзінага тупату ля парога. Бураўкін. / Пра гукі гармоніка. Чутны рып гармоніка, Бубна ранні гром. Узыходзіць сонейка. Куляшоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ascend
[əˈsend]
1.
v.i.
1) падніма́цца, узьніма́цца, уздыма́цца; узыхо́дзіць (пра со́нца)
The airplane ascended higher and higher — Самалёт узьніма́ўся вышэ́й і вышэ́й
The sun ascended slowly — Со́нца паво́лі ўзыхо́дзіла
2) Mus. павыша́цца (пра тон)
2.
v.t.
1) узла́зіць, узьніма́цца, уздыма́цца (на гару́)
to ascend Mount Everest — узьня́цца на гару́ Э́вэрэст
2) узыхо́дзіць (на паса́д)
3) ісьці́ ўверх (па рацэ́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)