благоприя́тно нареч.

1. спрыя́льна; зру́чна;

2. прыхі́льна;

3. уда́ла, шчаслі́ва, до́бра; см. благоприя́тный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гешэ́фт, ‑у, М ‑фце, м.

Разм. уст. Спекуляцыйная, выгадная здзелка. Спрытнаму на розныя махінацыі і гешэфты, Хурсу добра шанцавала. Ён удала вёў гандаль свіннямі, меў вялікія барышы. Кудраўцаў.

[Ням. Geschäft.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасме́шнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто любіць высмейваць, перадражніваць каго‑н.; насмешнік. Мікола Нікановіч, малады празаік, заўсёды элегантна, крыху пад Купалу, апрануты чалавек, весялун і перасмешнік, даволі удала імітаваў Купалава чытанне. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

suitably [ˈs(j)u:təbli] adv. адпаве́дна;

answer suitably адка́зваць уда́ла;

be suitably dressed быць апрану́тым у адпаве́днасці з вы́падкам, надво́р’ем і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

По́спех 1, паспе́х ’удача ў дасягненні чаго-небудзь’, поспехі ’добрыя вынікі ў рабоце, вучобе’ (ТСБМ, Бяльк., Гарэц., Др.-Падб., ТС), укр. поспіх ’поспех’, ст.-рус. поспѣхъ ’дапамога’, ’стараннасць, руплівасць, подзвіг’, польск. pośpiech ’хуткасць, спешнасць’. Звязана з паспяшаць — паспець ’(з)рабіць хутка, на час, удала’. Адсюль поспех у першасным значэнні ’справа, зробленая хутка, спрытна, на час, удала’ > ’добры вынік’ > ’подзвіг’, ’поспех’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне з прыстаўкай по- з семантыкай выніковасці дзеяння.

По́спех 2, паспяшо́к ’грузік на верацяне, каб яно даўжэй круцілася пры прадзенні; круглае, звычайна металічнае колца, якое надзяваецца ў пачатку прадзіва на верацяно, каб яно стала цяжэйшым і лепш (даўжэй) круцілася’ (Бір.; слуц., Нар. словатв.; З нар. сл.). Назва прыстасавання, звязаная з паспяшаць ’паскараць’, гл. паспе́х.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дасу́жы, ‑ая, ‑ае; дасуж, ‑а.

Здольны ўсюды паспець, да ўсяго дайсці; спрытны, дзейны. Бальшавік дасужы Гаспадарку творыць, А так дружна, удала, Што не будзе гора. Купала. // Здатны на што‑н. Ён любіць жыць сваім адумам, А сам на выдумкі дасуж. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уда́ць, удам, удасі, удасць; удадзім, удасца, удадуць; пр. удаў, удала, ‑ло; заг. удай; зак., каго-што.

Разм. Выдаць, выкрыць каго‑, што‑н., данесці на каго‑н. [Мальвіна:] «Не бойся, Язэпка... родны мой, дарагі мой... Не ўдам цябе... Адна за дваіх адбуду..» Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ли́хо​II нареч. хва́цка, зухава́та, уда́ла; (залихватски) па-заліхва́цку; (молодецки) па-маладзе́цку;

ли́хо заломи́ть ша́пку хва́цка (зухава́та) залама́ць ша́пку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pat​3 [pæt] adv.

1. дарэ́чы, своечасо́ва, уда́ла

2. цвёрда, дакла́дна; здо́рава;

stand pat цвёрда прытры́млівацца свайго́ рашэ́ння

♦

know/have smth. off pat ве́даць што-н. назубо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

satisfactory [ˌsætɪsˈfæktəri] adj. здавальня́ючы;

a satisfactory explanation здавальня́ючае, перакана́ўчае/перакана́льнае тлумачэ́нне;

bring negotiations to a satisfactory conclusion уда́ла зако́нчыць перамо́вы;

The cooking is very satisfactory here. Тут вельмі добра гатуюць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)