уда́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уда́ла удалей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уда́ла нареч.

1. уда́чно;

2. ло́вко;

3. ли́хо;

1-3 см. уда́лы 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́чно нареч. уда́чна; уда́ла; тра́пна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

Паступова, плаўна зніжацца пры палёце.

|| зак. сплані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй.

Самалёт удала спланіраваў.

|| наз. плані́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уда́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уда́м удадзі́м
2-я ас. удасі́ удасце́
3-я ас. уда́сць удаду́ць
Прошлы час
м. уда́ў удалі́
ж. удала́
н. удало́
Загадны лад
2-я ас. уда́й уда́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час уда́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сплані́раваць сов., ав. сплани́ровать;

самалёт уда́ла ~ваў — самолёт уда́чно сплани́ровал

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́ць, уда́м, удасі́, уда́сць; удадзі́м, удасце́, удаду́ць; уда́ў, удала́, -ло́; уда́й; уда́дзены; зак., каго (што) (разм.).

Выдаць, выкрыць каго-н.

Не бойся, я цябе не ўдам.

|| незак. удава́ць, удаю́, удае́ш, удае́; удаём, удаяце́, удаю́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́тко нареч.

1. ме́тка, тра́пна;

2. перен. тра́пна, уда́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплани́ровать​II сов., ав. сплані́раваць;

самолёт уда́чно сплани́ровал самалёт уда́ла сплані́раваў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызямлі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Апусціць на зямлю (лятальны апарат). Перамагаючы боль у вачах, Карніенка удала прызямліў самалёт. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)