гешэ́фт, ‑у, М ‑фце, м.

Разм. уст. Спекуляцыйная, выгадная здзелка. Спрытнаму на розныя махінацыі і гешэфты, Хурсу добра шанцавала. Ён удала вёў гандаль свіннямі, меў вялікія барышы. Кудраўцаў.

[Ням. Geschäft.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)