wkraczać

незак.

1. уступаць; уваходзіць;

2. умешвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

змяшча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. змясціцца.

2. Знаходзіцца ў якім-н. месцы, памяшканні.

Сталовая змяшчаецца на першым паверсе будынка.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Уваходзіць у склад чаго-н.

У кнізе змяшчаецца шэраг карысных звестак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

enter into

а) браць удзе́л; увахо́дзіць, быць ча́сткай

б) дыскутава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dock​2 [dɒk] v.

1. ста́віць у док; увахо́дзіць у док

2. стыкава́цца (пра касмічныя караблі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

входя́щий

1. прич. які́ (што) увахо́дзіць; які́ (што) звярта́ецца; см. входи́ть;

2. прил., канц. увахо́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́скус, ‑у, м.

Пахучае рэчыва жывёльнага або расліннага паходжання, якое выкарыстоўваецца ў парфумерыі і медыцыне. // Духі, у склад якіх уваходзіць гэта рэчыва.

[Лац. muscus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hinéingehen

* vi (s)

1) увахо́дзіць

in den Krieg ~ — разм. пайсці́ на вайну́

2) змяшча́цца, увахо́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́шук, ‑у, м.

1. Аператыўныя дзеянні, звязаныя з выяўленнем і пошукамі злачынцаў; следства.

2. Уваходзіць у склад назваў некаторых следчых устаноў. Крымінальны вышук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фія́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Травяністая расліна сямейства фіялкавых з фіялетавымі або жоўтымі, белымі ці рознакаляровымі пахучымі кветкамі.

|| прым. фія́лкавы, -ая, -ае.

Ф. пах.

Сямейства фіялкавых (наз.).

○

Фіялкавы корань — карнявішча некаторых відаў касачоў, у склад якіх уваходзіць эфірнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

coalesce

[,koʊəˈles]

v.i.

1) спалуча́цца, аб’ядно́ўвацца; зраста́цца

2) увахо́дзіць у саю́з, рабі́ць каалі́цыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)