кронпры́нц

(ням. Kronprinz)

тытул наследніка трона ў Германіі і Аўстра-Венгрыі ў часы манархічнага праўлення (да 1918 г).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

престо́л

1. прасто́л, -ла м., трон, род. тро́на м.;

2. церк. прасто́л, -ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ábdankung

f -, -en адста́ўка, звальне́нне; адрачэ́нне (ад трона)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entságen

vi (D) адмаўля́цца (ад курэння, дамаганняў); вырака́цца (трона)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tron, ~u

м. трон;

wstąpić na tron — уступіць на трон;

zrzeć się ~u — адмовіцца ад трона;

następca ~u — наследнік (спадкаемца) трона

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

БЕАТРЫ́КС II (Beatrix) Вільгельміна Армгард

(н. 31.1.1938, замак Сусдэйк, каля г. Барн, Нідэрланды),

каралева Нідэрландаў з 1980. Старэйшая дачка каралевы Юліяны. Заняла прастол пасля адрачэння маці. Сярод трох яе сыноў прынц Вільгельм — першы нашчадак галандскага трона мужчынскага роду ў 20 ст.

т. 2, с. 369

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

насле́днік м. кніжн. Érbe m -n, -n; Stámmhalter m -s, - (роду, прозвішча); Náchfolger m -s, - (прадаўжальнік);

насле́днік тро́на Thrónfolger m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

abdykacja

ж. адрачэнне (адмова) ад трона, ад улады (добраахвотная); адстаўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

медальён, ‑а, м.

1. Аздабленне авальнай ці круглай формы ў выглядзе футарала, унутр якога можна ўстаўляць фотаздымак або які‑н. талісман; носіцца звычайна на ланцужку на шыі. Налева ад трона, некалькі воддаль ад усіх, стаіць Гамлет. Па ім чорны аксамітавы плашч, на фоне якога блішчыць залаты ланцужок з вялікім медальёнам. «Полымя».

2. Рэльеф або малюнак у авальным або круглым абрамленні.

[Фр. médaillion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábdanken

1.

vi ісці́ ў адста́ўку; адрака́цца ад тро́на

2.

vi звальня́ць у адста́ўку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)