кото́мка ж. ка́йстра, -ры ж., то́рба, -бы ж., клу́нак, -нка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́чапка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

1. Дужка ў вядры з вяроўкі, дроту.

2. Вяровачка або раменьчык, прывязаныя абодвума канцамі да чаго-н. (калыскі, кашолкі і пад.).

Торба з почапкай.

|| прым. по́чапачны, -ая, -ае і по́чапкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sakwa

ж. кайстра, торба; вярэнька

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

traveling bag

падаро́жная то́рба, саквая́ж -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., каго (што).

Наводзіць страх, палохаць.

|| зак. спужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і напужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

Напужаў мех, дык і торба страшна (прыказка).

|| аднакр. пужну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́

|| наз. пужа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сак​I м., уст. (вещевая сумка) то́рба, -бы ж., мяшо́к, -шка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Назобак ’аброчная торба’ (ДАБМ, камент., 825). Да зоб ’корм каню’, параўн. зобка ’аброчная торба’, літаральна ’торба на зоб’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Турбі́нка ‘жабрацкая торба’ (Сцяшк. Сл.). Да торба (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ка́йстра

(польск. tajstra < ням. Tanister, ад лац. canistrum)

дарожная торба, заплечны мяшок.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

chlebak

м. заплечнік; рэчавы мяшок; торба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)