◎ Мыл ’іл’ (лун., Шатал.), ’занесены пяском участак’ (стол., Сл. Брэс.). У выніку кантамінацыі лексем мул ’іл, твань’ і мыць ’намываць’ (гл.). Не выключана, што гэта стары балтызм. Параўн. літ.miilti ’забруджваць’, miltinas ’гліністы’, muivė ’іл, твань’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Súhle
f -, -n
1) дрыгва́, ба́гна, твань
2) лу́жына
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
topielisko
н.
1. вір, глыбокае месца;
2. дрыгва, твань
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Тапіна́ ’топкае месца на балоце’ (ветк., ЛА, 5), ’топкае месца, твань’ (касцюк., ЛА, 5), ’багна, твань’ (Байк. і Некр., Юрч. Вытв.), ’топкае, гразкае месца, багна’ (Нас.). Параўн. рус.смал.топина́ ’гразь’, пск.топина́ ’дрыгва’. Адносна распаўсюджання і семантыкі гл. Талстой, Геогр., 169. Да тапіць1, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Morást
m -(e)s, -e i Moräste бало́та, твань, дрыгва́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ду́мбла, ду́мбля ’твань’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Сл. паўн.-зах., запазычанне з літ.dum̃blas ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
moczar, ~u
м.твань, дрыгва; балота;
roślinność ~ów — балотная расліннасць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Moor
n -(e)s, -e бало́та, дрыгва́, твань; мед. лячэ́бная гразь
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ро́ствань ’непраходная гразь, бездарожжа’ (ТС). Да раз‑/роз- і твань (гл.). Сюды ж роства́ніць ’размачыць, развезці (аб дарозе)’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
балаця́ны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае адносіны да балота; уласцівы балоту. Цераз лугі, Балацяную твань Лёгка бяжыць, Выгінаючы спіну, Сцежкай знаёмай Люстраная Лань.Хведаровіч.Закругленне ішло па высокім насыпе, .. у канцы якога быў мост цераз лясную балацяную рачулку.Лынькоў.// Які ўзнікае над балотам. Балацяны туман.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)