самаро́дны, -ая, -ае.

1. Які сустракаецца ў прыродзе ў хімічна чыстым выглядзе.

С. метал.

2. Які развіўся самастойна, без сістэматычнай адукацыі, прыродны.

С. талент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

flair [fleə] n. (for) здо́льнасць, зда́тнасць, та́лент

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тля, -і, ж.

1. Дробнае насякомае-шкоднік атрада паўцвердакрылых, якое жывіцца сокам раслін.

Капусная т.

2. перан. Пра нікчэмнага чалавека (разм.).

Які ён талент, т. нікчэмная!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таленаві́ты, -ая, -ае.

1. Які мае талент (у 1 знач.).

Т. матэматык.

Таленавітая артыстка.

2. Які зроблены, выкананы з праяўленнем таленту.

Таленавітае выкананне твора.

|| наз. таленаві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

krasomówczy

красамоўны;

talent krasomówczy — прамоўніцкі талент, талент красамоўства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

імправіза́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да імправізатара. Імправізатарскі талент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́льптарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скульптара. Скульптарскі талент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Begábung

f -, -en здо́льнасць, та́лент

~ für Musík zéigen — праяві́ць та́лент да му́зыкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

oratorski

прамоўніцкі; красамоўніцкі;

talent oratorski — прамоўніцкі талент; талент красамоўства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

inborn [ˌɪnˈbɔ:n] adj. прыро́джаны; прыро́дны;

an inborn gift прыро́дны та́лент

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)