Táktik

f -, -en та́ктыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сацыя́л-дэмакраты́зм, ‑у, м.

Ідэалогія і тактыка сацыял-дэмакратыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

taktyka

ж. тактыка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абструкцыяні́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Уласцівы абструкцыяністу, абструкцыяністам. Абструкцыянісцкія паводзіны. Абструкцыянісцкая тактыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зго́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да згодніка, згодніцтва. Згодніцкая палітыка меншавікоў. Згодніцкая тактыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самагу́бны, ‑ая, ‑ае.

Які канчаецца самагубствам. Самагубны ўчынак. // перан. Небяспечны, шкодны для самога сябе. Самагубная тактыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульнавайско́вы, ‑ая, ‑ае.

Агульнаадзіны для ўсіх родаў войск; які ахоплівае ўсе роды войск. Агульнавайсковая тактыка. Агульнавайсковы штаб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sabre-rattling [ˈseɪbəˌrætlɪŋ] n. прапага́нда вайны́, распа́льванне вае́ннай істэры́і;

sabre-rattling tactics та́ктыка распа́львання вайны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тэрары́зм ‘палітыка і тактыка тэрору’ (ТСБМ), праз рус. террори́зм, дзе, верагодна, з нямецкай. Паходзіць ад лац. terror ‘жах’, гл. тэрор.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэфензі́ва​1

(фр. défensive)

уст. абаронная тактыка ў вайне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)