падсві́стваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каму-чаму.

Свістаць у такт, суправаджаючы спевы, ігру і пад.

|| зак. падсвіста́ць, -вішчу́, -вішчаш, -вішча; -вішчы́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

педагагі́чны, -ая, -ае.

1. гл. педагог і педагогіка.

2. Які адпавядае патрабаванням педагогікі.

П. такт.

|| наз. педагагі́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трёхме́рный

1. (с тремя измерениями) трохвыме́рны;

2. (подразделяющийся на три части) трохме́рны;

трёхме́рный такт трохме́рны такт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыро́джаны

1. врождённый, прирождённый;

п. рэфле́кс — врождённый (прирождённый) рефле́кс;

п. такт — врождённый (прирождённый) такт;

2. прирождённый;

п. матэма́тык — прирождённый матема́тик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прита́птывать несов.

1. прыто́птваць;

2. (в такт) прост. прыту́пваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсту́каць сов., разг.

1. отсту́кать;

а. такт мело́дыі — отсту́кать такт мело́дии;

2. (перестать стучать) отстуча́ть;

3. прост. (срок наказания, службы) отбы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бараба́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто адбівае такт на барабане пры маршыроўцы; музыкант, які іграе на барабане.

Юны б.

|| ж. бараба́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. бараба́ншчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падшчо́ўкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Шчоўкаць у такт чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысту́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак.

1. чым. Стукнуць злёгку, у такт чаму-н.

П. абцасам.

2. каго (што). Забіць моцным ударам, выстралам (разм.).

П. здрадніка.

|| незак. прысту́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

finesse [fɪˈnes] n.

1. такт

2. майстэ́рства, уме́льства

3. хі́трасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)