sátteln

1.

vt сядла́ць

2.

sich ~ до́бра падрыхтава́цца

(да іспытаў і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

straddle

[ˈstrædəl]

1.

v.t.

сядла́ць

2.

v.i.

1) раськірэ́чвацца, раскара́чвацца

2) сядзе́ць ве́рхам (на кані́)

3) informal быць дваі́стым (і на́шым, і ва́шым), сядзе́ць на пло́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

saddle

[ˈsædəl]

1.

n.

1) сядло́ n.

2) падсядзёлак -ка m.

3) го́рная седлаві́на

2.

v.t.

1) сядла́ць (каня́)

2) абцяжа́рваць; быць абцяжа́раным

He is saddled with too many jobs — Ён абцяжа́раны ро́знымі заня́ткамі

•

- be in the saddle

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сядло́ ’сядзенне для конніка’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк., Стан.), ’частка прасніцы, на якой сядзяць’ (Жд. 2, Шатал., Сл. ПЗБ; круп., Нар. сл.), ’задняя частка штаноў’ (Серб. Вічын), седло́ ’частка прасніцы’ (Уладз.), сюды ж сядла́ць ’накладаць сядло’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк., Стан.). Укр. сідло́, рус. седло́, стараж.-рус. седьло, польск. siodło, в.-луж. sedło, н.-луж. sodło, палаб. sedlü, чэш., славац. sedlo, серб.-харв. сѐдло, славен. sédlọ, балг. седло́, макед. седло, ст.-слав. оседълати. Прасл. *sedъlo/*sedъlo роднаснае гоц. sitls ’сядзенне’, ст.-в.-ням. seʒʒal ’крэсла’, лац. sella ’сядзенне’, грэч. έλλά ’кафедра’; з іншай ступенню агаласоўкі: англ.-сакс. sadol, ст.-в.-ням. satul, satal ’сядло’, супраць апошніх супастаўленняў Бязлай (3, 223), які, спасылаючыся на Клюге (626), заўважае, што германцы ў часы Цэзара яшчэ не ведалі сядла. Паводле Мартынава (Лекс. взаим., 108 і наст.; Язык, 25 і наст.), славянскае пранікненне, што дало прагерм. sadula ’тс’. Далей да сядзець, прасл. *sěděti, да і.-е. *sed‑. Супраць рэканструкцыі *sedlo і меркавання аб калькаванні ст.-в.-ням. satal (Ваян (RÉS, 12, 235) Фасмер, (3, 589–590), параўн. укр. і ст.-слав. формы. Гл. яшчэ Мее, 419; Траўтман, 259; Брукнер, 491; Махэк₂, 539; Шустар-Шэўц, 1279–1279; Скок, 3, 213; ЕСУМ, 5, 250–251; ESJSt, 13, 809.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sit

[sɪt]

sat

1.

v.i.

1) сядзе́ць

She sat in a chair — Яна́ сядзе́ла на крэ́сьле

2) стая́ць

The clock has sat on that shelf for years — Гадзі́ньнік стая́ў на гэ́най палі́цы гада́мі

3) засяда́ць

The court sits next month — Суд бу́дзе засяда́ць у насту́пным ме́сяцы

to sit in Parliament — быць пасло́м, засяда́ць у парля́мэнце

4) пазава́ць

to sit for a portrait — пазава́ць для партрэ́та

5) сядзе́ць на я́йках (пра пту́шку)

6) пасава́ць, ляжа́ць

The coat sits well — Пінжа́к до́бра ляжы́ць

7) дагляда́ць за дзе́цьмі ў адсу́тнасьці бацько́ў

2.

v.t.

1) садзі́ць

The woman sat the little boy in his chair — Жанчы́на пасадзі́ла хло́пчыка ў крэ́селца

2) сядла́ць

He sat his horse well — Ён до́бра трыма́ўся на кані́

•

- sit down

- sit upon

- sit out

- sit through

- sit tight

- sit up

- sit well

- sit in

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)