сядла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што).

Прымацоўваць сядло на спіне жывёлы.

С. коней.

|| зак. асядла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

|| наз. сядла́нне, -я, н. і сядло́ўка, -і, ДМ -ло́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сядла́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сядла́ю сядла́ем
2-я ас. сядла́еш сядла́еце
3-я ас. сядла́е сядла́юць
Прошлы час
м. сядла́ў сядла́лі
ж. сядла́ла
н. сядла́ла
Загадны лад
2-я ас. сядла́й сядла́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сядла́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сядла́ць несов. седла́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сядла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Надзяваць і прымацоўваць сядло на спіну (каня, асла і пад.). І зноў на світанку Мы коней сядлалі. Хведаровіч. // Садзіцца верхам. Помню, Часта гарбы іх [валуноў] сядлала Басаногая наша гурма. Арочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

седлава́нне, -я, н.

1. гл. сядлаць.

2. Спосаб, якім асядланы конь (спец.).

Паходнае с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засёдлываць несов., см. сядла́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

седла́ть несов. сядла́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осёдлывать несов. асядло́ўваць, сядла́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сядла́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да сядлаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сядла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сядлаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)