straddle

[ˈstrædəl]

1.

v.t.

сядла́ць

2.

v.i.

1) раськірэ́чвацца, раскара́чвацца

2) сядзе́ць ве́рхам (на кані́)

3) informal быць дваі́стым (і на́шым, і ва́шым), сядзе́ць на пло́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)