сімвалі́чны, -ая, -ае.
1. гл. сімвал, сімволіка.
2. Які мае скрыты сэнс, які наводзіць на асацыяцыі (у 2 знач.).
Лёс героя с.
С. сэнс назвы рамана.
3. Пра пла́ты, сумы: мізэрна малы.
Аплата за паслугі — чыста сімвалічная.
С. ўзнос.
|| наз. сімвалі́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Смысл ‘розум’ (Нас.), смы́сліць ‘разумець, цяміць’ (Нас.), змысл ‘сэнс’ (Байк. і Некр.), смы́сел ‘сэнс, значэнне; розум’, смы́сьліць ‘разумець, цяміць’ (Некр. і Байк.), змысьля́ць ‘здумляць’ (Ласт.). Параўн. укр. смисл ‘сэнс, разуменне, сутнасць, карысць’, ‘сэнс, розум’, рус. смысл, смы́слить ‘разумець’, польск. smysl, zmysł ‘адчуванне, розум, сэнс’, н.-луж., в.-луж. zmysł ‘тс’, чэш. smysl ‘тс’, славац. zmysel ‘сэнс, розум, адчуванне, разуменне’, серб.-харв. сми̑сао ‘сэнс, значэнне, схільнасць’, славен. smísel ‘сэнс’, балг. сми́съл ‘сэнс, мэта, змест, карысць’, ст.-слав. съмыслъ ‘думка, намер, погляд’. Поствербальнае ўтварэнне ад *sъmysliti < mysliti (гл. мысль) (Махэк₂, 385). Гл. яшчэ Сной₁, 585.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адмо́ўе, -я, н.
У граматыцы: слова, якое адмаўляе сэнс другога слова або фразы, напр.: «не», «ні», «няма», «нельга».
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
underline [ˌʌndəˈlaɪn] v. падкрэ́сліваць; надава́ць асо́бы сэнс
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
common sense [ˌkɒmənˈsens] n. разу́мны сэнс, здаро́вы ро́зум
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
уду́мацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак., у што.
Сканцэнтраваўшыся, уважліва абдумаць што-н.
У. ў сэнс слова.
|| незак. уду́мвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
літара́льны, -ая, -ае.
1. Тое, што і даслоўны.
Л. пераклад.
2. Дакладны, прамы, не пераносны.
Л. сэнс.
|| наз. літара́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заключа́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.
Быць сутнасцю чаго-н., зводзіцца да чаго-н.
У яго словах заключаўся глыбокі сэнс.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
азначэ́нне¹, -я, н.
1. гл. азначыць.
2. Абагульненне, якое раскрывае сэнс, змест чаго-н., характарызуе асноўныя рысы чаго-н.
Даць правільнае а. слова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гэ́та, часц.
1. указ. Служыць для выдзялення, падкрэслівання таго ці іншага слова ў сказе.
Г. мы прыйшлі.
2. Удакладняе сэнс выказніка, які выражаны назоўнікам, прыметнікам, інфінітывам ці прыслоўем.
Праца — г. крыніца нашага багацця.
Жыццё — г. барацьба.
3. узмацн. Узмацняе сэнс, значэнне папярэдняга займенніка, прыслоўя, часціцы ў пытальных, клічных і даданых сказах.
Ці г. ты яшчэ з работы ідзеш?
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)