стары́, -а́я, -о́е.
1. Які дасягнуў старасці.
Старая жанчына.
Цяжка жыць старому (наз.).
2. Які даўно ўзнік, існуе доўгі час.
Старая вёска.
3. Якім доўга карысталіся, паношаны.
Старыя падручнікі.
Старая сукенка.
4. Мінулы, які даўно прайшоў, не сучасны.
Старыя парадкі.
5. Які быў раней, папярэднічаў каму-, чаму-н.
Старое рэчышча ракі.
6. Зроблены, створаны даўней і які захаваўся да цяперашняга часу; даўнейшы.
Старая частка горада.
Старая архітэктура.
7. Вопытны, бывалы.
С. грыбнік.
8. Даўно вядомы.
Старая прымаўка.
9. Які стаў нясвежым, страціў свае якасці (пра прадукты харчавання).
Старое сала.
10. Які стаў несапраўдным пасля пэўнага тэрміну або пасля выкарыстання.
С. білет.
С. пропуск.
◊
І стары і малады — усе да аднаго, усе без разбору.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бе́ркавец, -каўца, мн. -каўцы, -каўцаў, м.
Старая мера вагі, роўная 10 пудам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
векаву́ха ж., разг. ста́рая де́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
натр, -у, м.
Старая назва вокісу натрыю.
Едкі н.
|| прым. на́травы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
hag [hæg] n. offensive зла́я, агі́дная стара́я; карга́;
an old hag derog. стара́я ве́дзьма
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
яга́, -і, ДМ язе́, ж.
Баба Яга (уласная назва казачнай істоты); баба-яга (агідная старая).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
я́хант, -у, М -нце, м.
Старая назва каштоўных камянёў рубіну, сапфіру і інш.
|| прым. я́хантавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стары́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
стары́ |
стара́я |
старо́е |
стары́я |
| Р. |
старо́га |
старо́й
старо́е |
старо́га |
стары́х |
| Д. |
старо́му |
старо́й |
старо́му |
стары́м |
| В. |
стары́ (неадуш.)
старо́га (адуш.) |
стару́ю |
старо́е |
стары́я (неадуш.)
стары́х (адуш.) |
| Т. |
стары́м |
старо́й
старо́ю |
стары́м |
стары́мі |
| М. |
стары́м |
старо́й |
стары́м |
стары́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гва́рдия гва́рдыя, -дыі ж.;
Кра́сная гва́рдия Чырво́ная гва́рдыя;
гва́рдии капита́н гва́рдыі капі́тан;
◊
ста́рая гва́рдия стара́я гва́рдыя.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
карга́, -і, ДМ карзе́, мн. -і, корг і ко́ргаў, ж. (разм., лаянк.).
Пра злую, шкодную старую.
Старая к.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)