пага́рда, -ы, ДМ -дзе, ж.

Ганарыстасць, адсутнасць павагі да каго-, чаго-н.

Ён амаль да кожнага ставіцца з пагардай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

водружа́ться возвр., страд. устанаўля́цца, ста́віцца, узніма́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

раско́с, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Распорка, якая ставіцца пад касым вуглом да гарызантальных або вертыкальных частак канструкцыі.

|| прым. раско́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

антысемі́т, -а, М -міце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які непрыязна, варожа ставіцца да яўрэяў.

|| ж. антысемі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

антысемі́т, ‑а, М ‑міце, м.

Той, хто варожа ставіцца да яўрэяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клі́чнік, ‑а, м.

Знак прыпынку (!), які ставіцца ў канцы клічнага сказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пыта́льнік, ‑а, м.

Знак прыпынку (?), які ставіцца ў канцы пытальнага сказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тры́сель, ‑я, м.

Косы трохвугольны або чатырохвугольны парус, які ставіцца ззаду мачты.

[Англ. trysail.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спачува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму-чаму.

1. Адносіцца да каго-, чаго-н. са спачуваннем, жалем.

С. бацькоўскаму гору.

2. Добразычліва ставіцца да каго-, чаго-н.

С. маладзёжнаму руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

богазневажа́льнік, ‑а, м.

Уст. Той, хто неспаважна ставіцца да бога і рэлігійных догматаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)