wyludniać

незак. рабіць бязлюдным; спусташаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

depopulate

[,di:ˈpɑ:pjəleɪt]

v.t.

1) абязьлю́джваць

2) Obsol. спусташа́ць (край)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разоря́ть несов.

1. (разрушать) разбура́ць; (опустошать) спусташа́ць, спусто́шваць;

2. (доводить до нищеты) даво́дзіць да гале́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verhéerung

f -, -en спусташэ́нне, разрушэ́нне

~en ánrichten — спусташа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verwüsten

vt

1) спусташа́ць

2) падрыва́ць, ні́шчыць (здароўе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

plądrować

незак. спусташаць, пустошыць, раскрадаць, рабаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

veröden

1.

vt спусташа́ць

2.

vi (s) апусце́ць, абязлю́дзець

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пелендрава́ць ’вытоптваць пасеў (аб конях)’ (Нас.), ст.-бел. плендровати, плюндровати ’рабаваць’, якія праз польск. plądrować ’рабаваць, шнарыць, шукаць’ запазычаны з ням. plündern ’рабаваць, спусташаць’; паўнагалоссе ‑еле‑ — другаснае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ogałacać

незак. z czego спусташаць, пустошыць; агаляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyjaławiać

незак.

1. стэрылізаваць;

2. (глебу) спусташаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)