спусташа́ць гл. спустошыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спусташа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спусташа́ю спусташа́ем
2-я ас. спусташа́еш спусташа́еце
3-я ас. спусташа́е спусташа́юць
Прошлы час
м. спусташа́ў спусташа́лі
ж. спусташа́ла
н. спусташа́ла
Загадны лад
2-я ас. спусташа́й спусташа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спусташа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спусташа́ць несов.

1. опустоша́ть, разоря́ть;

2. (почву) истоща́ть, выпа́хивать;

1, 2 см. спусто́шыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спусташа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спустошыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спусташа́ць, спусто́шыць

1. verwüsten vt, verhéeren vt; zerstören vt;

2. разм. (апаражніць) léeren vt;

3. (маральна) zu Grúnde ríchten, herúnterbringen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спусто́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак.

1. што. Зруйнаваць, нанесці матэрыяльныя страты.

Вайна спустошыла гарады і вёскі.

2. перан., каго-што. Пазбавіць маральных сіл, зрабіць няздольным да актыўнага жыцця.

Амаральныя паводзіны спустошылі жыццё гэтага чалавека.

3. што. Пра глебу: зрабіць неўрадлівай.

Безгаспадарчыя адносіны спустошылі глебу.

|| незак. спусташа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і спусто́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спусташэ́нне, -я, н. і спусто́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спусто́шваць несов., см. спусташа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спусташа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да спустошыцца.

2. Зал. да спусташаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

devastate [ˈdevəsteɪt] v. спусто́шваць, спусташа́ць; разбура́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разлато́шваць

‘рабаваць, спусташаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разлато́шваю разлато́шваем
2-я ас. разлато́шваеш разлато́шваеце
3-я ас. разлато́швае разлато́шваюць
Прошлы час
м. разлато́шваў разлато́швалі
ж. разлато́швала
н. разлато́швала
Загадны лад
2-я ас. разлато́швай разлато́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разлато́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)