Pránger

m -s, - гане́бны слуп

an den ~ stéllen — паста́віць да гане́бнага слупа́, заклеймава́ць га́ньбай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

столп

1. (столб) уст. слуп, род. слу́па м.;

2. перен. стоўп, род. стаўпа́ м.;

столпы́ о́бщества стаўпы́ грама́дства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абагну́ць, ‑гну, ‑гнеш, ‑гне; ‑гнём, ‑гняце; зак.

1. Абысці кругом, пайсці ў абход чаго‑н. [Сымон] абагнуў сядзібу пана Між ярыны і жытніх лаў. Колас. Вось яшчэ паўцыферблата Абагнула стрэлка. Гілевіч.

2. Згінаючы што‑н., абкруціць вакол чаго‑н. Абагнуць кавалак дроту вакол слупа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абелі́ск, ‑а, м.

Помнік у гонар якой‑н. падзеі або на ўшанаванне чыёй‑н. памяці ў выглядзе высокага, звычайна кантовага, слупа, звужанага уверсе. Справы мужных славіць родны Мінск, Вольны, шумны, светлы і зялёны, І на Круглай плошчы абеліск У вякі ўздымае іх імёны. Калачынскі.

[Грэч. obeliskos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БАРО́МЕТР

(ад бара... + ...метр),

прылада для вымярэння атм. ціску. Найб. пашыраны вадкасныя (пераважна ртутныя) і дэфармацыйныя (гл. Анероід). Самыя дакладныя ртутныя барометры (чашачны, сіфонны і сіфонна-чашачны). На метэаралагічных станцыях карыстаюцца станцыйным чашачным барометрам, па вышыні ртутнага слупа якога вызначаюць атм. ціск.

т. 2, с. 316

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аркбута́н

(фр. arc-boutant)

знешняя апорная каменная арка, што перадае распор скляпення ад сцяны да апорнага слупа (контрфорса).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

імпо́ст

(фр. imposte, іт. imposta, ад лац. imponere = укладваць)

архіт. верхні камень слупа, сцяны, калоны, які з’яўляецца падпорай аркі або бэлькі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абтапта́ць сов.

1. обтопта́ть, отопта́ть;

а. зямлю́ вако́л слупа́ — обтопта́ть (отопта́ть) зе́млю вокру́г столба́;

2. (примять сверху) обмя́ть;

а. се́на — обмя́ть се́но

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абелі́ск

(гр. obeliskos)

помнік у гонар якой-н. падзеі або на ўшанаванне чыёй-н. памяці ў выглядзе гранёнага слупа, пірамідальна завостранага ўверсе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

разго́йдванне н.

1. Scháukeln n -s, Schwíngen n -s (арэляў і г. д.); Schlíngern n -s (судна);

2. (слупа) Rütteln n -s; Lóckern n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)