По́цемак, по́цемкі, по́цем ’цемната’ (ТСБМ, Нас., Сцяц., Бяльк.), по́цемку, по́цямку упоцемку’ (Сл. ПЗБ). Ад по- (*po‑) і цьма (Сцяцко, Афікс. наз., 243). Утворана, як до́світак. Сюды ж по́цемак ’скрытны чалавек’ (Сцяшк. Сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

secretive

[ˈsi:krətɪv]

adj.

1) скры́тны, няшчы́ры

2) [sɪˈkri:tɪv] выдзяля́льны (пра зало́зу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ні́цы ’нізкі, паніклы (звычайна пра дрэва)’ (Сл. ПЗБ, Касп.), ’апушчаны ўніз’ (Сцяшк. Сл.), ’скрытны, пануры’ (Касп., Бяльк.), ’скрытны; хітры, няшчыры’ (Нас.), ’змрочны, пануры’ (ТС), ’подлы, ганебны’ (Ян.), ’пахмурны, непагодлівы’ (Сл. ПЗБ, ТС), укр. ни́ций ’подлы, нізкі, пошлы’, рус. ни́цый ’нізкі, паніклы; подлы’. Параўн. ц.-слав. ниць, прыслоўе ’ніц, ніцма’ і прыметнік ’пахілены ўперад’, усё да *nicь (гл. ніц 1). Спробы вывесці значэнне ’пахмурны, хмурны’ са значэння літ. nykýs ’хмурны’ (Арашонкава і інш., Весці АН БССР, 1972, 1, 80) непераканальныя, бо указанае значэнне натуральна выводзіцца са значэння ’навіслы, змрочны’, фармальна ж беларускае слова не можа быць запазычаннем з літоўскай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

underhanded

[,ʌndərˈhændɪd]

adj.

1) скры́тны; несумле́нны

2) тае́мны, хі́тры

underhanded intrigues — тае́мныя інтры́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

coy [kɔɪ] adj.

1. сарамлі́вы, сарамя́жлівы, прытво́рна сці́плы (асабліва пра жанчыну, якая прыкідваецца сарамлівай, каб прыцягнуць да сябе ўвагу)

2. (about) скры́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заця́та прысл., заця́ты

1. (упарты, настойлівы) hártnäckig, behárrlich;

2. (скрытны) verschlóssen, zurückhaltend;

3. (адданы, верны) ergében, treu, zíelstrebig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зато́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад затаіць.

2. у знач. прым. Тайны, скрыты. [Чачык], падаўшы твару сур’ёзны выгляд, з затоенай радасцю загаварыў. Пташнікаў.

3. у знач. прым. Разм. Які хавае свае пачуцці, думкі, настроі; скрытны. Вярнулася Валя няхутка, гадзіны праз дзве, па-ранейшаму маўклівая і затоеная. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

secretive [ˈsi:krətɪv] adj.

1. (about) скры́тны, няшчы́ры; патае́мны;

He is secretive about his plans. Ён утойвае свае планы.

2. anat. выдзяля́льны (пра залозу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reticent [ˈretɪsnt] adj. маўклі́вы; скры́тны; стры́маны;

She’s naturally reticent even with some of her closest friends. Яна па характары скрытная, нават са сваімі лепшымі сябрамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

непроница́емый

1. непраніка́льны; (не пропускающий) непрапушча́льны; (непроглядный) непрагля́дны; (глухой) глухі́;

непроница́емая ма́сса непраніка́льная (непрапушча́льная) ма́са;

непроница́емая перегоро́дка глуха́я (непраніка́льная) перагаро́дка;

непроница́емый для взо́ра непрагля́дны (непрані́кальны) для во́ка;

2. перен. (глыбо́ка) захава́ны; (глубокий) глыбо́кі; (скрытный) скры́тны;

непроница́емая та́йна глыбо́кая (глыбо́ка захава́ная) та́йна;

непроница́емый челове́к скры́тны чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)