скры́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скры́тны скры́тная скры́тнае скры́тныя
Р. скры́тнага скры́тнай
скры́тнае		 скры́тнага скры́тных
Д. скры́тнаму скры́тнай скры́тнаму скры́тным
В. скры́тны (неадуш.)
скры́тнага (адуш.)		 скры́тную скры́тнае скры́тныя (неадуш.)
скры́тных (адуш.)
Т. скры́тным скры́тнай
скры́тнаю		 скры́тным скры́тнымі
М. скры́тным скры́тнай скры́тным скры́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скры́тны, -ая, -ае.

1. Які пазбягае адкрытасці, не расказвае іншым пра сябе.

С. хлопец.

Дзейнічаць скрытна (прысл.).

2. Скрыты ад чыйго-н. вока; таемны.

С. вобраз жыцця.

|| наз. скры́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скры́тны скры́тный;

с. чалаве́к — скры́тный челове́к;

~нае жыццё — скры́тная жизнь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скры́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які скрывае ад іншых свае пачуцці, настроі, думкі і пад. [Ніна:] — Ты наогул вельмі скрытны. Хаця б раз раскрыў сваю душу. Шыцік. Пасля .. [Міхалапіха] стала панурая, маўклівая, скрытая. Лупсякоў. // Уласцівы такому чалавеку. З таго, як Васіль трымаў сябе цяпер, цяжка было вывесці што-небудзь пэўнае, такая спрытная была ў гэты момант душа яго. Мележ.

2. Скрыты ад чыйго‑н. вока; таемны. Малышаў падумаў, што сёння яму пашчасціла ўбачыць нейкі таямнічы воблік горада, яго скрыткае жыццё ў самым, пачатку дня. Хадановіч. І за саломай у кутку Прытулак вымасціла [Марыя] скрытны. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́тный скры́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкру́тлівы, -ая, -ае (разм.).

Знаходлівы, скрытны.

В. гаспадарнік.

|| наз. выкру́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няба́чны, -ая, -ае.

Недаступны для зроку; скрытны.

Н. самалёт.

|| наз. няба́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замкнёны, -ая, -ае.

1. Адасоблены, адлучаны ад грамадства; заняты сваімі вузкімі інтарэсамі.

Замкнёнае асяроддзе.

2. Некампанейскі, скрытны.

З. характар.

З. чалавек.

|| наз. замкнёнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скры́ты

1. скры́тый; утаённый; см. скрыць;

2. (о характере) см. скры́тны;

○ ~тая ка́мера — скры́тая ка́мера

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заця́ты, -ая, -ае.

1. Упарты, настойлівы ў ажыццяўленні чаго-н.

З. чалавек.

Зацятая барацьба.

Зацятая спрэчка.

2. перан. Працяглы, пастаянны, нязменны.

Зацятая варожасць.

З. боль.

3. Скрытны; затоены, насцярожаны.

Ён чалавек горды і з.

Зацятая маўклівасць.

4. Вельмі адданы чаму-н., заўзяты.

З. балельшчык.

|| наз. заця́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)