трохво́кіс, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохво́кіс, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кераці́н, ‑у,
Бялковае рэчыва, якое змяшчае вялікую колькасць
[Ад грэч. kéras — рог.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двухво́кіс, ‑у,
Хімічнае злучэнне, у якім адзін атам якога‑н. элемента злучан з двума атамамі кіслароду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
серавадаро́д, ‑у,
Злучэнне
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
полісульфі́ды
(ад полі- + сульфіды)
злучэнні
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Серыкі ‘стрэлкі звычайныя, Capsella bursa pastoris L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сара́ч ’сукно з горшага гатунку воўны’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сяра́к ’шэры заяц, русак’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дэсульфура́цыя
(ад дэ- +
выдаленне
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ніе́ла
(
малюнак, выразаны на золаце або срэбры і запоўнены чэрню (цёмным сплавам срэбра, медзі,
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)