кераці́н, ‑у,
Бялковае рэчыва, якое змяшчае вялікую колькасць серы і з’яўляецца састаўной часткай эпідэрмісу скуры, ногцяў, валасоў і інш.
[Ад грэч. kéras — рог.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кераці́н, ‑у,
Бялковае рэчыва, якое змяшчае вялікую колькасць серы і з’яўляецца састаўной часткай эпідэрмісу скуры, ногцяў, валасоў і інш.
[Ад грэч. kéras — рог.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)