cofać się

незак. адступаць, саступаць; вяртацца; падавацца (назад, задам); адыходзіць (назад, задам)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

yield​2 [ji:ld] v.

1. дава́ць (ураджай, вынікі і да т.п.)

2. fml саступа́ць; паддава́цца, здава́цца;

yield to temptation паддава́цца спаку́се;

yield consent даць (вы́мушаную) зго́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

budge [bʌdʒ] v.

1. шавялі́цца

2. саступа́ць;

He didn’t budge an inch. Ён не саступіў ні на ёту.

budge up [ˌbʌdʒˈʌp] phr. v. BrE, infml пасу́нуцца, саступі́ць ме́сца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

appease

[əˈpi:z]

v.t.

1) заспако́йваць (апэты́т, жада́ньне)

2) супако́йваць, суціша́ць, суніма́ць (гнеў)

3) саступа́ць (дамага́ньням)

4) улаго́джваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sit tight

informal

а) мо́цна трыма́цца, не здава́ць сваіх пазы́цыяў, не саступа́ць

б) не варушы́цца

в) вычэ́кваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

give in

а) саступа́ць, паддава́цца

б) уруча́ць

give or take — прыблі́зна

give off — вылуча́ць, выдзяля́ць (пах, газ)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

concede

[kənˈsi:d]

v.

1) саступа́ць, прызнава́ць

I conceded that I have made a mistake — Я прызна́ў, што зрабі́ў памы́лку

2) саступа́ць, дазваля́ць, здава́ць; прызнава́ць

to concede the game — здаць гульню́, прызна́ць пара́зу

The candidate conceded the election — Кандыда́т прызна́ў пара́зу ў вы́барах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mięknąć

незак.

1. мякчэць; мякнуць, размякаць;

2. слабець; лагоднець; сціхаць;

3. перан. мякчэць; саступаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áusweichen

* vi (s)

1) уступа́ць даро́гу; саступа́ць

2) ухіля́цца

3) пазбяга́ць

4) вайск. адступа́ць, адыхо́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

relinquish

[rɪˈlɪŋkwɪʃ]

v.t.

1) пакіда́ць, адмаўля́цца ад чаго́, саступа́ць, перадава́ць што каму́

2) She has relinquished all hope — Яна́ стра́ціла ўсю́ надзе́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)