Су́кі ’малыя драўляныя санкі’ (Сл. рэг. лекс.). Гл. сука2, сучка2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
toboggan
[təˈbɑ:gən]1.
n.
са́нкі без палазо́ў
2.
v.i.
зьяжджа́ць з го́ркі на са́нках
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
са́нкиса́нкі, род. са́нак ед. нет;
ката́ться с горы́ на са́нках ката́цца (вазі́цца) з гары́ на са́нках.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
sanki
sank|i
мн.санкі;
jeździć na ~ach — катацца на санках
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ка́ркі ’павозка’ (Жд. 3), ’малыя санкі’ (Шат.). Запазычанне з ням.Karch ’павозка’, с.-в.-ням.karech ’двуколка’, таму Pluralia tantum. Магчыма, таксама ўплыў бел.калёсы для назвы павозкі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
разло́гі, ‑ая, ‑ае.
Шырокі, пакаты. На ўзбярэжжах, на разлогіх, чараты — куды ні глянь.Машара.Сэрца апалена болем, гатова даўно Выйсці насустрач вятрам на палетках разлогіх.Тарас.// Раскідзісты, разложысты. Разлогі дуб. □ Вось вялізны конь, запрэжаны ў разлогія санкі, паволі плыве па небе.Стаховіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Ладзе́йка ’кароткае, шырокае карыта’ (КЭС, лаг.), рус.новасіб.ладейка ’санкі для катання з гары’. Утворана ад ладдзя. Параўн. рус.том.ладья ’круглы кошык для ягад’, укр. (зах.) лада ’скрынка’, ’труна’. Да лодка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
хрыбе́ціна, ‑ы, ж.
Разм. Тое, што і хрыбет. На шчасце ў свірне стаяла дзябёлая дубовая кадушка. Зыгмусь павярнуў яе дном угору, узлез, зрабіў спробу: угнуў галаву, а хрыбецінай і плечуком налёг на дошку.Колас.На бугрыстай.. хрыбеціне [пагорка] санкі з’ехалі ўбок: адразу пачынаўся спуск.М. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шліфава́цца, ‑фуецца; незак.
1. Апрацоўвацца шліфаваннем. Звіняць санкі па шкляных рэйках ружова-сонечнага снегу, шліфуюцца.Бядуля./уперан.ужыв.[Валодзя:] — Рабочы чалавек — гэта самы правільны чалавек, у яго ніколі душа не заіржавее... Яго душа заўсёды шліфуецца.Сабаленка.
2. Паддавацца шліфаванню, быць прыдатным для шліфавання. Шкло добра шліфуецца.
3.Зал.да шліфаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Крутарэ́лі ’кружалы (калаўрот)’ (Бяльк.). Робіцца так: убіваецца кол ў лёд на лузе ці возеры, замарожваецца, на яго насаджваецца кола, да кола прымацоўваецца жэрдка, да яе канца прывязваюцца санкі. Параўн. круцёлка1 (гл.). Кантамінаваная або складаная лексема *крута‑арэлі. Параўн. круціць (гл.) і арэлі (гл.).