Які мае сваёй мэтай абарону. Абарончыя баі. Абарончая тактыка.// Прызначаны для абароны. Абарончыя збудаванні. Абарончы рубеж. □ Узвод Пазняка першы прарваўся праз абарончыя лініі ворага.Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панто́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пантонаў; які складаецца з пантонаў. Пантонная рота. □ Пасля фарсіравання Проні нашымі сапёрамі была наведзена цераз водны рубеж пантонная пераправа.«Звязда».
•••
Пантонны мостгл. мост.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vanishing point[ˈvænɪʃɪŋˌpɔɪnt]n.
1.math. кро́пка перасячэ́ння дзвюх парале́льных лі́ній (у тэорыі перспектывы)
2. кра́йні рубе́ж;
be at the vanishing point сысці́ на нішто́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
*Рубяжы́, рубыжі́ ’тое, што і граблі́ — трава, што застаецца паміж пракосамі’, ’знакі на скуры няроўна абстрыжанай авечкі’ (драг., Нар. словатв.). Магчыма, архаізм, параўн. ст.-рус.рубежь ’засечка; знак мяжы’ (гл. рубеж).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рубі́ж ’вастрыё касы’ (драг., Нар. словатв.). Дыялектны фанетычны варыянт да рубеж (гл.). Варыянты з суфіксамі ‑еж/‑іж назіраюцца, аднак, у адад’ектыўных назоўніках: глыбе́ж/глыбі́ж ’глыбокае месца ў рацэ; бездань’, гусце́ж/гусці́ж ’гушчар’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
граніца, мяжа, рубеж, кардон (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
металёвы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і металічны. Да фарбаваных дзвярэй у калідорах былі прыбіты металёвыя дошчачкі.Бядуля.Глухі металёвы звон пранёсся ў цішыні.Краўчанка.Палоса вады з цьмяным металёвым водбліскам ляжала.., як нейкая лінія, як нейкі рубеж.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
obrąb, ~ębu
obr|ąb
м. мяжа, рубеж;
w obrębie — у межах горада
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
рубіко́н, ‑а, м.
Пра мяжу, рубеж чаго‑н., перашкоду, якія цяжка пераадолець. Звычайнае запаленне лёгкіх, расказваў доктар, крызіс прайшоў, чалавек, з дапамогай медыцыны, мінуў смяротны рубікон.Ермаловіч.Калясніца гісторыі імчалася да рубікона з нястрыманаю сілай.Гартны.
•••
Перайсці Рубіконгл. перайсці.
[Ад старажытнай назвы ракі Рубікон, якую перайшоў Юлій Цэзар супраць волі сената і гэтым самым пачаў грамадзянскую вайну.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Grénze
f -, -n
1) грані́ца, мяжа́, рубе́ж
die ~ überschréiten* — перайсці́ грані́цу [мяжу́]
die ~ verlétzen — пару́шыць грані́цу [мяжу́]
2) грані́ца, край, мяжа́, рубе́ж
álles hat séine ~n — усяму́ ёсць кане́ц
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)