różnoraki

разнародны; розны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

różnorodny

разнародны; розны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ро́жны ’розны, разнастайны’ (Др.-Падб.) — у выніку кантамінацыі бел. розны (гл.) і польск. różny ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рознаўзро́ставы, ‑ая, ‑ае.

Які адрозніваецца ад другога (другіх) узростам; розны па ўзросту. Рознаўзроставыя дрэвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

differént

a ро́зны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

памо́л, -у, м.

1. Перапрацоўка зерня на муку.

2. Якасць атрыманай мукі.

Мука мяккага памолу.

3. Змолатае збожжа; мліва.

Ёсць у запасе розны п.

|| прым. памо́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́зна,

1. Прысл. да розны.

2. Не разам, асобна. [Сымон:] — Мы разойдземся. Дарогі нашы розна павязуць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dissimilar

[dɪˈsɪmɪlər]

adj.

непадо́бны, ро́зны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

diverse

[dəˈvɜ:rs]

adj.

ро́зны; разнаста́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

varied [ˈveərid] adj. ро́зны; разнаро́дны; разнаста́йны;

varied scenery пераме́нлівы краяві́д;

varied in colour рознакаляро́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)