раско́льнік, ‑а, м.

1. Той, хто ўносіць раскол у якую‑н. арганізацыю, садзейнічае расколу.

2. Паслядоўнік расколу (у 4 і 5 знач.); член раскольніцкай рэлігійнай секты; старавер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Схі́змараскол, раздзел цэркваў’ (ТСБМ), ’адшчапенства’ (Некр. і Байк.), схізма́тык ’раскольнік, хто належыць да схізмы’ (ТСБМ). Ст.-бел. схизма ’ерась’ (Ст.-бел. лексікон), схизма, зхизма, схисма, сцызма ’рэлігійны раскол’ (1583 г.) са ст.-польск. schizma ’тс’ (XVI ст.) < лац. schisma ад грэч. σχίσμαраскол’ (Булыка, Лекс. запазыч., 181). Гл. таксама сызма.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

схі́зма

(гр. schisma)

раскол у хрысціянскай царкве, аддзяленне ад яе якой-н. часткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Раскалава́ты ’разбэшчаны’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Вытворнае ад раско́л ’гарэза, свавольнік’, што ўтварае сінанімічнае раско́льнік ’тс’. Утворана з суф. ‑ава‑, што нясе значэнне вялікай ступені праявы якасці, параўн. дуракава́ты і інш. Гл. раско́л.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Zerspltterung

f -, -en раздро́бленасць, распы́ленасць, раско́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Entzwiung

f -, -en разла́д, сва́рка; раско́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rift [rift] n.

1. трэ́шчына, раско́ліна, шчы́ліна

2. разры́ў (паміж сябрамі); трэ́шчына (у адносінах); раско́л (у партыі); канфлі́кт (паміж краінамі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Адскё́праскол’ (Нас., Гарэц.), адскяпіць ’адкалоць’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.), адкеп (Др.-Падб.). Гл. скепаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Schsma

n -s, -men рэл. схі́зма, раско́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

split1 [splɪt] n.

1. раско́лванне, расшчапле́нне

2. трэ́шчына, шчы́ліна; раско́ліна;

a split in the door шчы́ліна ў дзвяра́х

3. раско́л, разры́ў, падзе́л;

a split in the party раско́л у па́ртыі

4. спліт (салодкая страва з разрэзаных напалову фруктаў з марожаным зверху)

5. sport шпага́т;

do the split рабі́ць шпага́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)