Zersplítterung

f -, -en раздро́бленасць, распы́ленасць, раско́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Entzwéiung

f -, -en разла́д, сва́рка; раско́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rift [rift] n.

1. трэ́шчына, раско́ліна, шчы́ліна

2. разры́ў (паміж сябрамі); трэ́шчына (у адносінах); раско́л (у партыі); канфлі́кт (паміж краінамі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Адскё́п ’раскол’ (Нас., Гарэц.), адскяпіць ’адкалоць’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.), адкеп (Др.-Падб.). Гл. скепаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Schísma

n -s, -men рэл. схі́зма, раско́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

split​1 [splɪt] n.

1. раско́лванне, расшчапле́нне

2. трэ́шчына, шчы́ліна; раско́ліна;

a split in the door шчы́ліна ў дзвяра́х

3. раско́л, разры́ў, падзе́л;

a split in the party раско́л у па́ртыі

4. спліт (салодкая страва з разрэзаных напалову фруктаў з марожаным зверху)

5. sport шпага́т;

do the split рабі́ць шпага́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zerréißung

f -

1) разрыў

2) перан. разрыў, раско́л, раздзяле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cleavage

[ˈkli:vɪdʒ]

n.

1) раско́л -у m., разыхо́джаньне n.

2) дэкальтэ́ n., indecl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dissidence

[ˈdɪsɪdəns]

n.

1) нязго́да f., разыхо́джаньне ў пагля́дах

2) раско́л -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

secession

[sɪˈseʃən]

n.

выступле́ньне n., вы́хад -у m. (з арганіза́цыі, зьвя́зу), раско́л -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)