áufschwellen

1.

vt раздзіма́ць, надува́ць

2*. vi (s)

1) пу́хнуць, уздува́цца

2) бо́льшаць (пра ваду); мацне́ць (пра гук)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

roznosić

roznosi|ć

незак.

1. разносіць; рассейваць; распаўсюджваць;

2. разм. ахопліваць; апаноўваць; раздзімаць; распіраць;

~ła ją duma — яе распіраў гонар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schwéllen

*

1.

vi (s)

1) пу́хнуць, ацяка́ць; надува́цца (пра шчокі, жылы)

ein schwéllender Mund — пу́хлы рот

2) набрыня́ць (пра пупышкі)

3) прыбыва́ць (аб вадзе)

4) перан. напаўня́цца

das Herz schwoll vor Begéisterung — слю́ца напо́ўнілася захапле́ннем

2.

vt надзіма́ць, раздзіма́ць (ветразі і г.д.)

ihm schwillt der Kamm — разм. ён петушы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)