раздзіма́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раздзіма́ю раздзіма́ем
2-я ас. раздзіма́еш раздзіма́еце
3-я ас. раздзіма́е раздзіма́юць
Прошлы час
м. раздзіма́ў раздзіма́лі
ж. раздзіма́ла
н. раздзіма́ла
Загадны лад
2-я ас. раздзіма́й раздзіма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раздзіма́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздзіма́ць несов. раздува́ть; (о ветре — ещё) развева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да раздзьмуць, разадзьмуць.

2. Разм. Павевам калыхаць, адводзіць, разносіць. Сустрэчны вецер раздзімаў пасмы.. [Палініных] русых валасоў, якія вылезлі з-пад сіняй шапачкі. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзіма́ць гл. раздзьмуць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раздзіма́ць

1. (рассеяць) áusseinander blásen* vt, verwéhen vt;

2. (агонь) entwáchen vt, ánfachen vt;

3. (надуць) áufblasen* vt;

4. безас.:

у яго́ разду́ла твар sein Gesícht ist geschwóllen [gedúnsen];

у яго́ разду́ла жыво́т sein Bauch ist áufgebläht;

5. (перабольшваць) áufbauschen vt, übertréiben* vt; schüren vt (стварыць шуміху);

раздзіма́ць вае́нную істэры́ю die Kríegshysterie schüren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раздзьму́ць, -му́, -ме́ш, -ме́; -мём, -мяце́, -му́ць; -мі́; -му́ты; зак., што.

1. Дзьмучы, дзьмухнуўшы, развеяць, рассеяць што-н. лёгкае.

Р. пыл.

2. Прытокам паветра ўзмацніць гарэнне; распаліць.

Р. жар.

3. Напоўніць паветрам; надзьмуць.

Р. ноздры.

|| незак. раздзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. раздзіма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздзіма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да раздзьмуцца, разадзьмуцца.

2. Зал. да раздзімаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздува́ць гл. раздзімаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раздзіма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раздзімаць — раздзьмуць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раздзімацца — раздзьмуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзіма́цца несов.

1. раздува́ться;

2. страд. раздува́ться; развева́ться; см. раздзіма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)