флейц, ‑а, м.

Спец. Плоскі шырокі пэндзаль з мяккага воласу, якім у жывапісе і малярнай справе згладжваюць свежапафарбаваную паверхню.

[Ад ням. Flöz — слой, пласт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

paintbrush

[ˈpeɪntbrʌʃ]

n.

пэ́ндзаль -ля m., пэ́ндзлік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Кісць ’частка рукі’ (ТСБМ). Укр. кисть, рус. кисть ’тс’, а таксама ’гронка, пэндзаль’, ст.-слав. кисть ’пучок, гронка’, балг. киска ’букет, пучок’, серб.-харв. ки̏ст ’пэндзаль’, славен. kist ’тс’, польск. kiść ’пучок, гронка’, чэш. kyst ’пучок, вязка, букет’, славац. kysť ’кутас, мяцёлка, гронка’. Агульнапрынята прасл. kystь узводзіць да *kyt‑tь, якое паходзіць ад kyta (гл. кіта) ’гронка, мяцёлка, пучок, кутас’ (Фасмер, 2, 240; Слаўскі, 2, 176–177; ЕСУМ, 2, 438).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крапі́дла н, крапі́ла н царк (пэндзаль для ажыццяўлення абрадаў) Wéihwasserwedel n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Quáste

f -, -n

1) кута́с(ік)

2) шыро́кі пэ́ндзаль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pínsel

m -s, - пэ́ндзаль, пэ́ндзлік

den ~ führen — займа́цца жы́вапісам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трафарэ́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

1. Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. трафарэціць.

2. Р мн. ‑так. Разм. Тое, што і трафарэт (у 1 знач.).

3. Р мн. ‑так. Спец. Пэндзаль, якім малююць па трафарэце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памазо́к, ‑зка, м.

Невялічкі пэндзаль або іншае прыстасаванне для намазвання, змазвання чаго‑н. — У мяшку ёсць напагатове .. брытва, памазок у меднай паляўнічай гільзе, ну і кавалак мыла. Паслядовіч. Перад.. [чалавекам] стаяла бляшанка з клейстарам і памазком. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крапі́ла і крапі́дла, ‑а, н.

Пэндзаль для апырсквання вадой пры царкоўных абрадах. Поп жа стаяў збоку і крапілам крапіў, шэпчучы сабе пад нос нейкія малітвы. Чарот. За труной крочыў поп. Поруч з ім — дзяк з крапідлам. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dauber

[ˈdɔbər]

n.

1) пэ́ндзаль -ля m.

2) благі́ маста́к, мазі́ла -ы m., пэ́цкаль -я m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)