флейц, ‑а, м.
Спец. Плоскі шырокі пэндзаль з мяккага воласу, якім у жывапісе і малярнай справе згладжваюць свежапафарбаваную паверхню.
[Ад ням. Flöz — слой, пласт.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)