Tight clothing may inhibit breathing. Цеснае адзенне можа перашкаджаць дыханню.
2. ско́ўваць;
His presence inhibits me. Яго прысутнасць скоўвае мяне.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ная́ўнасць, ‑і, н.
1.Прысутнасць, знаходжанне, існаванне. Нанач, як заўсёды, па ўсім астрозе прайшла праверка наяўнасці вязняў.Машара.Міхал прыняў змену. Агледзеў электроды, прыдзірліва праверыў наяўнасць шлаку ў печы.Карпаў.
2. Фактычная колькасць чаго‑н. у даны момант (пра грошы, тавары і пад.). Касавая наяўнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
poczytalność
ж.прысутнасць поўнай памяці; наяўнасць свядомасці;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
asysta
asys|ta
ж.прысутнасць; суправаджэнне; світа;
w ~cie — у суправаджэнні
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Gégenwart
f -
1) прысу́тнасць
2) цяпе́рашні час, суча́снасць
die Literatúr der ~ — суча́сная літарату́ра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нары́т
(нарв. norit, ад Norge = Нарвегія)
магматычная горная парода групы габра, адметнай асаблівасцю якой з’яўляецца прысутнасць рамбічнага піраксену замест манакліннага.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кво́рум
[лац. quorum (praesentia sufficit) = якіх (прысутнасць дастатковая)]
колькасць прысутных на якім-н. сходзе, пасяджэнні, неабходная для прызнання яго рашэнняў сапраўднымі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
субардына́цыя, ‑і, ж.
Сістэма строгага падпарадкавання малодшых старшым, заснаваная на правілах службовай дысцыпліны. Забыўшыся на свой спінінг, на прысутнасць дзядзькі Сцяпана і на ўсе субардынацыі, дырэктар школы, як хлапчук, з радасным крыкам бег да Аляксея.Шамякін.[Мікалай Мікалаевіч:] — Забудзем субардынацыю; мы ж сябры, аднадумцы, пакуль што не на службе.Грахоўскі.
[Лац. subordinatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Béisein
n -s прысу́тнасць
óhne j-s ~ — без све́дкаў
in séinem ~ — пры яго́ прысу́тнасці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
БІЯІНДЫКА́ТАРЫ
(ад бія... + індыкатары),
віды, групы відаў або згуртаванні жывых арганізмаў, прысутнасць, колькасць або асаблівасці развіцця якіх сведчаць аб пэўнай накіраванасці і параметрах прыродных працэсаў, умоў або антрапагенных змен навакольнага асяроддзя. Многія арганізмы вельмі адчувальныя і выбіральныя ў адносінах да розных фактараў асяроддзя пражывання (хім. складу глебы, вады, атмасферы, кліматычных і пагодных фактараў, прысутнасці інш. арганізмаў і г.д.) і могуць існаваць толькі ў вызначаных, часта вузкіх межах змянення гэтых фактараў. Прысутнасць, напр., у вадаёме малашчацінкавых чарвей роду Tubifex, вусеняў двухкрылых насякомых роду Chironomus, Eristalis і інш. сведчыць пра пэўную ступень забруджанасці вады, бакаплаваў роду Gammarus, водарасцяў роду Fontinalis, фарэлі, харыуса і інш. — пра яе чысціню. Гл. таксама Сапробнасць, Таксобнасць.