Verbum

inhibit [ɪnˈhɪbɪt] v.

1. перашкаджа́ць; заміна́ць; стры́мліваць;

Tight clothing may inhibit breathing. Цеснае адзенне можа перашкаджаць дыханню.

2. ско́ўваць;

His presence inhibits me. Яго прысутнасць скоўвае мяне.