przystań

ж.

1. прыстань;

2. прыстанак, прыстанішча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Lände

f -, -n пры́стань

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

boat house

пры́стань для чаўно́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

marina

[məˈri:nə]

n.

пры́стань для я́хтаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перава́лачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да перавалкі (у 1 знач.). Перавалачны груз. // Прызначаны для перавалкі. Перавалачная база. Перавалачная прыстань.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сва́льный в разн. знач. зва́льны;

сва́льная при́стань зва́льная пры́стань;

сва́льное ме́сто зва́льнае ме́сца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пры́парамак, пры́паромок, пріпоро́мок ’прыстань, прычал для парома; паром, зроблены, як лодка’ (Ласт.; карэліц., петрык., З нар. сл.; Маслен., ТС). Рус. припаро́мок ’невялікі паром на дзвюх лодках’; ’прыстань для парома’. Конфікснае пры‑ + ‑ак утварэнне ад паром (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ánlegeplatz

m -es, -plätze пры́стань

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гру́зчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца пагрузкай або разгрузкай чаго‑н. Адзін за другім ідуць з баржы на прыстань грузчыкі, несучы мяшкі з мукою. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэбаркадэ́р

(фр. débarcadère)

1) плывучая прыстань для рачных суднаў;

2) уст. тое, што і платформа 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)