1) права службовых асоб у Стараж. Рыме прыпыняць дзеянні іншых службовых асоб;
2) прыняцце на сябе чужога доўгу, паручальніцтва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
suspendować
незак.
1.прыпыняць дзеянне (закона і да т.п.);
2. вызваляць ад абавязкаў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zawieszać
незак.
1. вешаць;
2. завешваць; захінаць;
3.перан.прыпыняць; адтэрміноўваць;
гл. zawiesić
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
suspendíeren
vt
1) часо́ва вызваля́ць, звальня́ць (з пасады), адхіля́ць
2) спарт. дыскваліфікава́ць
3) прыпыня́ць, адкла́дваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
stunt
I[stʌnt]1.
v.t.
прыпыня́ць рост, разьвіцьцё
2.
n.
спыне́ньне ро́сту, разьвіцьця́
II[stʌnt]
n., informal
шту́ка f., трук, фо́кус -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прысі́кацца (прысі́катысь) ’прыставаць, лезці ў бойку і пад.’ (Клім.). Укр.присі́катися ’прычапіцца, прыдрацца, прыстаць’, рус.дан., урал.присика́ться, приси́каться ’прыдзірацца, чапляцца’. Няясна. Прымаючы пад увагу агалосоўку кораня ва ўкраінскім слове, параўн. укр.присіка́ти ’прыпыняць’, з прысяка́ць да сячы́ (гл.). Распаўсюджаная ў славянскіх мовах семантычная мадэль ’біць, рэзаць, драць, калоць’ — ’прыдзірацца, быць сварлівым і да т. п.’, параўн. прыдзірацца, рус.подкалывать і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ро́та ’вайсковае падраздзяленне ў складзе батальёна’ (ТСБМ), ст.-бел.рота ’рота, атрад войска’ (1516 г.) — са ст.-польск.rota ’атрад войска’, якое з ст.-в.-ням.rote, rotte ’натоўп, рота’; апошняе — з ст.-франц.rote < народналац.rupta (cohors) ’частка, часцінка кагорты’, ’усхваляванае, разбітае войска’ < дзеепрым. ruptus < rumpere ’разрываць, парушаць, прыпыняць’. Трэба адрозніваць ад ст.-слав.рота ’прысяга’ (гл. ESJSt, 13, 777).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
suspend
[səˈspend]
v.
1) падве́шваць
The lamp was suspended from the ceiling — Ля́мпа была́ падве́шаная да сто́лі
2) спыня́ць, прыпыня́ць
to suspend work — прыпыні́ць пра́цу
3) прыпыня́ць часо́ва, адклада́ць
The court suspended judgment until next Monday — Суд адкла́ў прысу́д да насту́пнага панядзе́лка
4) часо́ва звальня́ць (з паса́ды); часо́ва выключа́ць
5) стры́мваць
to suspend payment — стрыма́ць спла́ту (даўго́ў)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прыціна́ць ’спыняць’, ’перасякаць (дарогу)’ (Нас.), ’прыпыняць’ (Байк. і Некр.), ’ціснуць (аб цеснай вопратцы, абутку)’ (Нас.), прыця́ць ’заціснуць, прыціснуць; затаіць, захаваць’, ’рабіць рэзкія папрокі, дакаранні’ (Нас.). Сюды ж прыціна́цца ’знаходзіць прыстанішча, прытулак’; ’абапірацца; прысесці для адпачынку’ (Гарэц.), рус.смал.притина́ться ’жыць у нечым доме, выпадкова прыбіўшыся’. Да цяць (гл.); разнастайнасць значэнняў пры першапачатковым ’абразаць, падразаць’ тлумачыцца далейшым развіццём семантыкі ў бок ’абмежаваць (у руху)’, ’асадзіць’, ’сціснуць’ і пад.; параўн. Гарачава, ОЛА, Исследов., 1994–1996, 210–216; ЕСУМ, 4, 584.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
suspend[səˈspend]v.
1. ве́шаць, падве́шваць;
suspend a lamp падве́шваць ля́мпу
2. спыня́ць (часова), прыпыня́ць;
The rule has been suspended. Гэтае правіла часова прыпынена.
3. адхіля́ць (ад удзелу); часо́ва звальня́ць (з працы);
She was suspended from school. Ёй не дазволілі прысутнічаць на занятках.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)