проры́в в разн. знач. прары́ў, -ры́ву м.;

проры́в плоти́ны прары́ў плаці́ны;

проры́в фро́нта воен. прары́ў фро́нту;

ликвиди́ровать проры́в перен. ліквідава́ць прары́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грыфо́н

‘прарыў газу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грыфо́н грыфо́ны
Р. грыфо́на грыфо́наў
Д. грыфо́ну грыфо́нам
В. грыфо́н грыфо́ны
Т. грыфо́нам грыфо́намі
М. грыфо́не грыфо́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

breakthrough [ˈbreɪkθru:] n. (in) дасягне́нне; прары́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прары́ю прары́ем
2-я ас. прары́еш прары́еце
3-я ас. прары́е прары́юць
Прошлы час
м. прары́ў прары́лі
ж. прары́ла
н. прары́ла
Загадны лад
2-я ас. прары́й прары́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прарыўны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які выклікае прарыў, суправаджаецца прарывам (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przedarcie się

н. прарыў;

~e się przez front — прарыў праз фронт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Перфарацыя (мед.), гл. Прарыў

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тара́н², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Старажытная прылада ў выглядзе бервяна з металічным наканечнікам, прымацаваным ланцугамі да перасовачнай вежы, якой разбівалі крапасныя сцены.

2. Выступ у насавой падводнай частцы баявога судна для нанясення ўдару па корпусе варожага судна (спец.).

3. Прамы ўдар, які робіць прабоіну.

4. Нанясенне ўдару носам карабля, вінтом самалёта, пярэдняй часткай танка па варожай машыне ў час бою.

5. Прарыў фронту і глыбокае ўкліньванне ў размяшчэнне войск праціўніка, а таксама ўдарная група, якая выконвае гэты прарыў.

○

Гідраўлічны таран — тэхнічнае збудаванне для пад’ёму вады.

|| прым. тара́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przerwanie

н.

1. прарыў;

2. спыненне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Dúrchriss

m -es, -e прарыў, разрыў; дзі́рка; прало́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)