праектаванне кінафільмаў на экран пры дапамозе кінапраектара.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мікрапрае́кцыя
(ад мікра- + праекцыя)
спосаб адлюстравання прадметаў малой велічыні на плоскасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фаса́д, ‑а, М ‑дзе, м.
1. Пярэдняя галоўная частка будынка, што выходзіць на вуліцу. Галоўны фасад павільёна ўпрыгожваецца велічнай каланадай.«Беларусь».Цешыла і вабіла ўсё: .. абліты вадою асфальт, у якім люстраваліся фасады будынкаў, машыны і людзі.Грамовіч.
2.Спец. Вертыкальная праекцыя аб’екта.
[Фр. façade.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
артагана́льны
(ад гр. orthogonios = прамавугольны)
мат. які мае прамы вугал ці прамыя вуглы (напр. а-ая праекцыя).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Wíedergabe
f -, -n перада́ча (зместу), перакла́д (на другую мову); узнаўле́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
рырпрае́кцыя
(ад англ. rear = задні + праекцыя)
спосаб камбінаванай кіназдымкі, калі аб’ект здымаецца на фоне раней знятага адлюстравання (напр. пейзажу), што праектуецца на экран.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
projection
[prəˈdʒekʃən]
n.
1) вы́ступ -у m.
rocky projection — скалі́сты вы́ступ
2) вытырка́ньне n
3) выпушча́ньне снара́даў з гарма́ты
4) Geom.прае́кцыяf.
5) праектава́ньне, плянава́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
хуткаплы́нны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і хуткацечны. Хаткі, хутаркі з дзікага каменю, чыстая, як сляза, хуткаплынная рэчка.Караткевіч.Вачэй не адарваць ад бяскрайніх прастораў, ад рэк хуткаплынных, ад тайгі велічнай, ад ззяючых на сонцы чорных хрыбтоў.Хадкевіч.Менавіта гэтае сутыкненне хуткаплыннай гістарычнай, нават штодзённай явы з вечнасцю, яе праекцыя на вечнасць надае твору [«Новай зямлі» Я. Коласа] мастацка-філасофскую вышыню, высокае гучанне.Навуменка.І нашы клёны разрасліся, І хуткаплынныя гады Пазамялі апалым лісцем Мае хлапечыя сляды.Бураўкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rzut, ~u
м.
1. кідок, штуршок, удар;
celny rzut — трапны кідок;
rzut młotem спарт. кідок молата;
rzut karny (rożny) — штрафны (кутні) удар;
2.праекцыя;
rzut pionowy — вертыкальная праекцыя;
3. узор;
4. накід;
na pierwszy rzut oka — на першы погляд
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
АРБІТА́ЛЬНЫ МО́МАНТ,
момант імпульсу мікрачасціцы пры яе руху ў сілавым сферычна сіметрычным полі. Паводле квантавай механікі арбітальны момант квантаваны: яго модуль L і праекцыя Lz на адвольную вось маюць дыскрэтныя значэнні — L2 = ћ21(1+1), Lz = mћ, дзе ћ = h/(2П), h — Планка пастаянная, 1 = 0, 1, 2, ... — арбітальны квантавы лік, m = 1, 1 - 1, ..., -1 — магнітны квантавы лік. Класіфікацыя станаў мікрачасціц па значэнні 1 адыгрывае важную ролю ў тэорыі атама і атамнага ядра, у тэорыі сутыкненняў.