верыфікава́ць

‘праверыць (правяраць), засведчыць (сведчыць) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. верыфіку́ю верыфіку́ем
2-я ас. верыфіку́еш верыфіку́еце
3-я ас. верыфіку́е верыфіку́юць
Прошлы час
м. верыфікава́ў верыфікава́лі
ж. верыфікава́ла
н. верыфікава́ла
Загадны лад
2-я ас. верыфіку́й верыфіку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час верыфікава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даправе́рыць

‘скончыць правяраць, дадаткова праверыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даправе́ру даправе́рым
2-я ас. даправе́рыш даправе́рыце
3-я ас. даправе́рыць даправе́раць
Прошлы час
м. даправе́рыў даправе́рылі
ж. даправе́рыла
н. даправе́рыла
Загадны лад
2-я ас. даправе́р даправе́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час даправе́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

verifiable

[ˈverɪfaɪəbəl]

adj.

які́ мо́жна праве́рыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

правяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праверыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракалібрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец.

1. Надаць патрэбны калібр; вымераць, праверыць калібр чаго‑н. Пракалібраваць патроны.

2. Нанесці або праверыць шкалу дзяленняў. Пракалібраваць кінаплёнку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прабаваць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., каго-што.

Праверыць на практыцы прыгоднасць чаго‑н. Выпрабаваць новую канструкцыю. // Праверыць чые‑н. якасці, здольнасці. Выпрабаваць цярпенне. Выпрабаваць сваю сілу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прабаваць, -бую, -буеш, -буе; -буй; -баваны; зак., каго-што.

Праверыць на практыцы, вопыце.

В. матор.

В. сваю сілу.

|| незак. выпрабо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выпрабава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правяра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. правяраць — праверыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sprawdzić

зак. праверыць; спраўдзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

усхо́джасць, ‑і, ж.

Здольнасць насення прарастаць, усходзіць. Праверыць насенне на ўсходжасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)