ру́шиться

1. разбура́цца; (валиться) валі́цца; (обрушиваться) абва́львацца, абру́швацца, абу́рвацца;

2. перен. па́даць, права́львацца; ісці́ ма́рна; (гибнуть) гі́нуць; см. ру́шить;

3. страд. разбура́цца; валі́цца, абва́львацца, абру́швацца, абу́рвацца; паруша́цца; дра́цца, дзе́рціся, абдзіра́цца; см. ру́шить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рым ’дрыгва, топкае месца’ (Ян.), укр. дыял. рим ’яма з вадой’, ’лог, заліты вадой’, ’глыбокі роў’. Няяснае слова. Можна меркаваць роднасць да польск. ryma ’насмарк’, чэш. rýma ’насмарк’, славац. réma ’насмарк’, ст.-слав. рема ’выцяканне’, роума, рюма ’сцяканне’, ст.-ням. reuma ’насмарк’, фр. rhume ’прастуда, катар’, лац. rheuma, reuma ’выцяканне’, нова-грэч. ῥεῦμα ’насмарк’, літ. rymà ’насмарк’. Польская і чэшская лексемы лічацца запазычаннямі з франц. rhume, якое з грэч. ῥεῦμα (Мацэнаўэр, 301; Махэк₂, 527). Але гэта няпэўна. Здзіўляе падабенства з рус. ры́мбаць, ры́нда́ть ’гразнуць у балоце’, ’правальвацца нагамі ў балота, праз лёд або снег’, ры́ндало ’балота’, якое з доляй верагоднасці лічаць запазычаннем з фін. rämpiä ’ісці праз балота, снег’, ’рухацца наперад з цяжкасцю’ (Фасмер, 3, 528). Параўнай ры́маць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

poach

I [poʊtʃ]

v.

1) нелега́льна палява́ць або́ лаві́ць ры́бу, займа́цца браканье́рствам

2) дратава́ць (зямлю́)

3) права́львацца нага́мі (у гразь або́ бало́та)

II [poʊtʃ]

v.

1) вары́ць (я́йка без шкарлу́піны)

2) вары́ць (ры́бу) у кіпя́чай вадзе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dúrchfallen

* vi (s)

1) права́львацца, валі́цца

2) цярпе́ць няўда́чу (на іспытах і г.д.)

er ist im Exámen dúrchgefallen — ён правалі́ўся на экза́мене

~ lássen* — разм. прыве́сці да права́лу; правалі́ць (на іспыце)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зава́ливаться

1. в разн. знач. зава́львацца;

2. (запрокидываться) разг. закіда́цца, закі́двацца, адкіда́цца, адкі́двацца;

3. (обрушиваться) разг. абва́львацца, абу́рвацца, абру́швацца;

4. (терпеть неудачу, проваливаться) прост. права́львацца; см. завали́ться​ 1-4;

5. страд. зава́львацца; абва́львацца, абу́рвацца, абру́швацца; см. зава́ливать​ 1, 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bog

[bɑ:g]

1.

n.

бало́та n.; дры́гва f.

peat bog — імша́ра, амша́ра f.; тарфя́нік -у m., тарфя́нішча n.

2.

v. bogged, -gging

тапі́цца; права́львацца ў бало́це або́ як у бало́це

He bogged down in the middle of his speech — Ён загра́з у сярэ́дзіне свае́ прамо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

collapse

[kəˈlæps]

1.

v.

1)

а) права́львацца; зава́львацца

б) ло́паць (пра балён)

2) склада́цца, склада́ць (крэ́сла)

3) зало́мвацца; занепада́ць (пра здаро́ўе), зрыва́цца (пра перамо́вы)

2.

n.

1) разва́л -у m.; зава́льваньне n. (мо́сту, пля́наў)

2) упа́дак -ку m. (сі́лаў, прадпрые́мства)

3) залама́ньне n., фізы́чнае або́ нэрво́вае зьнясі́леньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

upadać

незак.

1. падаць; валіцца;

upadać ze zmęczenia — падаць (валіцца) ад стомы;

2. прыходзіць у заняпад;

3. падаць; апускацца;

4. правальвацца; рушыцца;

upadać na duchu — падаць духам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

впада́ть несов.

1. (вваливаться, вдаваться внутрь) запада́ць, упада́ць, ува́львацца, права́львацца;

2. (приходить в какое-л. состояние) упада́ць;

впада́ть в бе́дность упада́ць у бе́днасць, бядне́ць;

впада́ть в оши́бку памыля́цца;

3. (о реке и т. п.) упада́ць;

река́ впада́ет в мо́ре рака́ ўпада́е ў мо́ра;

◊

впада́ть в де́тство дзяці́нець;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

slump

[slʌmp]

1.

v.i.

1) ця́жка па́даць; бу́хацца ў крэ́сла

2) права́львацца

The boy’s feet slumped repeatedly through the melting ice — Но́гі хлапца́ раз за ра́зам права́льваліся праз адта́лы лёд

3) го́рбіцца, суту́ліцца

2.

n.

1) цяжко́е, рапто́ўнае падзе́ньне; права́льваньне n.

2) спад -у m. (цэ́наў, дзе́йнасьці)

3) го́рбленьне, суту́леньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)