dúrchfallen

* vi (s)

1) права́львацца, валі́цца

2) цярпе́ць няўда́чу (на іспытах і г.д.)

er ist im Exámen dúrchgefallen — ён правалі́ўся на экза́мене

~ lássen* — разм. прыве́сці да права́лу; правалі́ць (на іспыце)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)