маларазвіты́, -а́я, -о́е.
1. Які не дасягнуў поўнага фізічнага развіцця.
Маларазвітыя мускулы рук.
2. Які не дасягнуў высокага ўзроўню развіцця.
Маларазвітая прамысловасць.
3. Які не мае шырокага кругагляду, недастаткова адукаваны.
М. чалавек.
|| наз. маларазві́тасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
малааўтарытэ́тны, ‑ая, ‑ае.
Які не карыстаецца дастатковым аўтарытэтам; не ўплывовы. // Які не заслугоўвае поўнага давер’я. Малааўтарытэтныя крыніцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ту́ша, -ы, мн. -ы, туш, ж.
1. Асвежаванае і выпатрашанае цела забітай жывёліны.
Т. авечкі.
2. Пра вялікага, поўнага чалавека (разм., неадабр.).
|| памянш. ту́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (да 1 знач.).
Т. труса.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́жаць², -жму, -жмеш, -жме; вы́жаў, -жала; вы́жмі; зак., што.
У спорце: паступова падняць штангу, гіру і пад. ад грудзей уверх да поўнага выпроствання рук.
В. гіру ў пяцьдзясят кілаграмаў.
|| незак. выжыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. вы́жым, -у, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Пухна́ч ’тоўсты, пульхны чалавек’, ’мякіннік, хто харчуецца пушным хлебам’ (Нас.), пухнацік ’пра поўнага, пухлага, пушыстага’ (слонім., Роднае слова, 2001, 5, 89). Да пухнуць ’таўсцець, надувацца’, магчыма, ад пу́хны ’пышны’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
разлажы́цца², -лажу́ся, -ло́жышся, -ло́жыцца; зак.
1. Тое, што і раскласціся².
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Распасціся пад уздзеяннем бактэрый, згніць.
Торф яшчэ слаба разлажыўся.
3. перан. Дайсці да поўнага маральнага падзення; дэзарганізавацца.
|| незак. разлага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. разлажэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
overawe [ˌəʊvərˈɔ:] v. выкліка́ць пачуццё мо́цнага стра́ху (по́ўнага глыбо́кай паша́ны);
Mike was overawed by the director’s booming voice. Грамавы голас дырэктара нагнаў страху на Майка.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
недаразві́ты, ‑ая, ‑ае.
Які не дасягнуў поўнага развіцця, затрымаўся ў росце, развіцці. Недаразвітае насенне. // Які вылучаецца недастатковым развіццём разумовых здольнасцей. Недаразвітае дзіця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пасалюбава́цца ’палюбавацца’ (паст., Сл. ПЗБ). Да любавацца < любіць (гл.). Устаўка ‑са‑, якая, відаць, з ‑ся‑, ужыта тут накшталт (ці пад уплывам) літ. поўнага варыянта зваротнага фарманта ‑si‑ ў прэфіксальных дзеясловах, напр., pa‑ simyliti ’цешыцца каханнем’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прара́н, ‑а, м.
Спец. Праход, пакінуты ў плаціне да поўнага перакрыцця ракі. Прыціснутая перамычкай да левага берага, ляцела Ангара скрозь вузкі праран. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)