по́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́ўны по́ўная по́ўнае по́ўныя
Р. по́ўнага по́ўнай
по́ўнае		 по́ўнага по́ўных
Д. по́ўнаму по́ўнай по́ўнаму по́ўным
В. по́ўны (неадуш.)
по́ўнага (адуш.)		 по́ўную по́ўнае по́ўныя (неадуш.)
по́ўных (адуш.)
Т. по́ўным по́ўнай
по́ўнаю		 по́ўным по́ўнымі
М. по́ўным по́ўнай по́ўным по́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дап’яна́, прысл.

Да поўнага ап’янення.

Напаіць д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уво́лю, прысл.

Да поўнага задавальнення, удосталь.

Конь еў аўса ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удо́сталь, прысл.

Да поўнага задавальнення, у дастатковай ступені.

Нагаварыцца ў.

У. накарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адурэ́нне, -я, н. (разм.).

Стан паводле знач. дзеяслова адурэць.

Дайсці да поўнага адурэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усма́к, прысл. (разм.).

1. Са смакам, з апетытам.

У. пад’елі.

2. Да поўнага задавальнення.

Выспацца ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узмужне́лы, -ая, -ае.

Які дасягнуў поўнага фізічнага развіцця, стаў дарослым.

У. хлопец.

Узмужнелая постаць.

|| наз. узмужне́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узмужне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Дасягнуць поўнага фізічнага развіцця, стаць зусім дарослым.

Юнак узмужнеў.

|| наз. узмужне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мацярэ́ць

‘мужнець, дасягаць поўнага фізічнага развіцця’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мацярэ́ю мацярэ́ем
2-я ас. мацярэ́еш мацярэ́еце
3-я ас. мацярэ́е мацярэ́юць
Прошлы час
м. мацярэ́ў мацярэ́лі
ж. мацярэ́ла
н. мацярэ́ла
Загадны лад
2-я ас. мацярэ́й мацярэ́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мацярэ́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падзе́нне, -я, н.

1. гл. па́даць і пасці.

2. Маральнае разлажэнне, упадак, парушэнне ўсіх маральных асноў.

Дайсці да поўнага падзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)