каве́рна, ‑ы, ж.

1. Поласць, якая ўтвараецца ў органах цела ў выніку разбурэння арганічнай тканкі хваробай. Каверны ў лёгкіх.

2. Пустата, поласць у горнай народзе.

[Лац. caverna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катэтэрыза́цыя, ‑і, ж.

Увядзенне катэтэра ў поласць арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кішачнапо́ласцевыя, -ых.

Назва аднаго з найбольш прымітыўных тыпаў мнагаклетачных беспазваночных жывёлін, у якіх поласць выконвае функцыі кішэчніка (медузы, паліпы і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Záhnhöhle

f -, -n зубна́я по́ласць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ро́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рота. Ротавая поласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тампо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кавалачак стэрыльнай марлі або ваты, які ўводзіцца ў рану або поласць для спынення крывацёку або для выдалення гною.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жа́берны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жабраў. Жаберныя шчыліны. Жаберная поласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжкле́тнік, ‑а, м.

Спец. Поласць, якая ўтвараецца ў тканках раслін паміж клеткамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каве́рна, -ы, мн. -ы, -ве́рн і -аў, ж. (спец.).

Поласць, якая ўтвараецца ў органах цела ў выніку разбурэння тканкі.

К. ў лёгкіх.

|| прым. каверно́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лаха́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (спец.).

Поласць ныркі, якая служыць для збірання мачы і злучаецца непасрэдна з мачаточнікам.

|| прым. лаха́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)