Schállplatte

f -, -n грамафо́нная пласці́нка [кружэ́лка]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фатаграфі́чны

1. фотографи́ческий;

~ная пласці́нка — фотографи́ческая пласти́нка;

2. перен. (совершенно точный) фотографи́ческий, фотографи́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набо́йка, -і, ДМ -бо́йцы, мн. -і, -бо́ек, ж.

Ніжні слой абцаса або спецыяльная пласцінка, якая набіваецца на абцас.

Стаптаць набойкі.

Зрабіць новыя набойкі.

|| прым. набо́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мембра́на, ‑ы, ж.

Спец. Слюдзяная або тонкая металічная пласцінка, здольная вагацца.

[Ад лац. membrana — перапонка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грампласці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Грамафонная пласцінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пло́сценька ’тоненькая вузенькая пласцінка гліны’ (стол., ЖНС). Утварылася ад плоскі (гл.) пры ад’ідэацыі слоў пласцінка (ці тоненька стружка).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чарапі́ца, -ы, ж.

1. зб. Тое, што і дахоўка.

Дом пакрыты чарапіцай.

2. Асобная пласцінка з абпаленай гліны — плоская ці з пазамі і выступамі.

|| прым. чарапі́чны, -ая, -ае.

Ч. дах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лу́сачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Памянш. да луска.

2. Разм. Асобная пласцінка лускі. Лусачка сасновай кары. Лусачка пупышкі.

3. Мікраскапічная хіцінавая пласцінка на целе некаторых членістаногіх жывёлін (галоўным чынам насякомых).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгры́фак, ‑фка, м.

Уст. Пласцінка на струнных інструментах, да якой прывязваюцца ніжнія канцы струн.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скі́віца, -ы, мн. -ы, -віц, ж.

1. Кожная з дзвюх костак твару, у якіх умацаваны зубы.

Верхняя с.

Ніжняя с.

2. Пласцінка са штучнымі зубамі, зубны пратэз.

Устаўная с.

|| прым. скі́вічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)