пласці́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пласці́нка пласці́нкі
Р. пласці́нкі пласці́нак
Д. пласці́нцы пласці́нкам
В. пласці́нку пласці́нкі
Т. пласці́нкай
пласці́нкаю		 пласці́нкамі
М. пласці́нцы пласці́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пласці́нка, -і, ДМ -нцы, м. -і, -нак, ж.

1. гл. пласціна.

2. Дыск з гукавым запісам для прайгравальніка, патэфона і пад.

3. Шкло са святлоадчувальным слоем для фатаграфічных здымкаў.

Зарадзіць пласцінку.

4. Плоская, пераважна шырокая частка лістоў раслін (спец.).

Ліставыя пласцінкі.

5. Складка на ніжнім баку шапачкі ў некаторых грыбоў (спец.).

6. Здымны зубны пратэз.

|| прым. пласці́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пласці́нка ж., в разн. знач. пласти́нка;

металі́чная п. — металли́ческая пласти́нка;

грамафо́нная п. — граммофо́нная пласти́нка;

фатаграфі́чная п. — фотографи́ческая пласти́нка;

лістава́я п. — листова́я пласти́нка;

○ крывяны́я ~кі — кровяны́е пласти́нки;

◊ змяні́ць ~ку — смени́ть пласти́нку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пласці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Памянш. да пласціна. Добра вытачаныя пласцінкі з касцей маманта ўпрыгожваюць адзенне. В. Вольскі.

2. Дыск з пластычнага матэрыялу з гукавым запісам для прайгравання. Там у падарунках былі настольны гадзіннік, патэфон з наборам пласцінак і паляўнічая стрэльба. Кавалёў.

3. Шкло, пакрытае святлочуллівым слоем для фатаграфічных здымкаў. Фатаграфічная пласцінка.

4. Спец. Плоская частка ліста ў раслін. Ліставыя пласцінкі.

5. Спец. Складка на ніжнім баку шапачкі ў некаторых грыбоў.

•••

Крывяныя пласцінкі — элементы крыві млекакормячых, якія маюць здольнасць згушчаць кроў.

Змяніць пласцінку гл. змяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.

Тонкая палоса з якога-н. цвёрдага матэрыялу.

Жалезная п.

|| памянш. пласці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. пласці́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пласти́нка

1. кружэ́лка, -кі ж., плы́тка, -кі разг., ж., пласці́нка, -кі ж.;

граммофо́нная, патефо́нная пласти́нка грамафо́нная, патэфо́нная кружэ́лка (плы́тка разг., пласці́нка);

пласти́нка для звукозаписи кружэ́лка (плы́тка разг., пласці́нка) для гуказапісу;

2. (фото) пласці́нка, -кі ж.;

фотографи́ческая пласти́нка фатаграфі́чная пласці́нка;

чувстви́тельная пласти́нка адчува́льная пласці́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трасці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.

Тонкая пласцінка ў бёрдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

медыя́тар

‘тонкая пласцінка, якой іграюць на струнных інструментах’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. медыя́тар медыя́тары
Р. медыя́тара медыя́тараў
Д. медыя́тару медыя́тарам
В. медыя́тар медыя́тары
Т. медыя́тарам медыя́тарамі
М. медыя́тары медыя́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фотографи́ческий фатаграфі́чны;

фотографи́ческая пласти́нка фатаграфі́чная пласці́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грампласці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Грамафонная пласцінка; кружэлка.

Завод грампласцінак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)