мута́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Скачкападобнае змяненне з’яў.

2. У біялогіі — рэзкае змяненне спадчыннай асновы ў жывёл або раслін.

3. Змена, пералом голасу ў падлеткаў з наступленнем палавой спеласці.

[Ад лац. mutatio — змяненне, змена.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Úmbruch

m -(e)s, -brüche перало́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

złamanie

н.

1. пералом;

złamanie ręki — пералом рукі;

2. парушэнне;

na złamanie karku — на злом галавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Knóchenbruch

m -(e)s, -brüche перало́м ко́сці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spiral​2 [ˈspaɪərəl] adj. спіра́льны, віты́;

a spiral staircase віты́я ўсхо́ды;

a spiral fracture med. спіра́льны перало́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фракту́ра

(лац. fractura = надлом)

1) мед. пералом;

2) адзін з відаў гатычнага шрыфту;

3) почырк гатычнага малюнка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карэ́нны, -ая, -ае.

1. Спрадвечны, пастаянны (пра жыхароў пэўнай мясцовасці).

К. мінчанін.

2. Рашаючы, самы істотны, які датычыцца асноў чаго-н.

К. пералом у грамадскім жыцці.

Карэнныя змены.

3. Які мае адносіны да кораня слова; каранёвы.

Карэнная частка слова.

○

Карэнныя зубы — пяць задніх зубоў з кожнага боку верхняй і ніжняй сківіц.

◊

Карэнным чынам — поўнасцю, зусім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

czaszka

czaszk|a

ж. чэрап;

pęknięcie ~i — пералом чэрапа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

катастро́фа, -ы, мн. -ы, -ро́ф, ж.

1. Падзея з трагічнымі вынікамі, раптоўнае вялікае бедства.

Дарожная к.

Авіяцыйная к.

2. Значная змена, якая цягне за сабой рэзкі пералом у грамадскім або асабістым жыцці.

Нацыянальная к.

Сямейная к.

3. Нечаканая і грандыёзная падзея ў гісторыі планеты, якая робіць уплыў на яе далейшае існаванне (спец.).

Тэорыя катастроф.

|| прым. катастро́фны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

breakthrough

[ˈbreɪkӨru:]

n.

1) Milit. прары́ў -ву m.

2) дасягне́ньне n.; перало́м -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)