2. Тое, чым перавязана рана, хворае месца; павязка. Я прысеў на ўзбочыне. Абмацаў перавязку: яна зусім ссунулася з раны.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ábbinden
*vt
1) адвя́зваць, развя́зваць
2) мед.перавя́зваць (сасэды)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Банда́ж. Рус.банда́ж (з XVIII ст.), укр.банда́ж. Запазычанне з франц.bandage ’павязка, бінт, бандаж’ (да bander ’перавязваць’; франц. дзеяслоў, запазычаны з герм.; аб гісторыі слова гл. Клюге, 48; MESz, 1, 237). Фасмер, 1, 120; Шанскі, 1, Б, 31–32.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго-што.
Абмотваць, абкручваць бінтам, марляй і пад.; перавязваць. Чыжык ірве торбу на стужкі і пачынае бінтаваць Саўчанку, закінуўшы яму на плечы гімнасцёрку.Лупсякоў.Пакуль урач бінтаваў Віктару руку, сюды падышоў Чарных і другія партызаны.Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dress2[dres]v.
1. адзява́ць; адзява́цца; апрана́ць; апрана́цца
2. прыпраўля́ць (ежу)
3.перавя́зваць (рану)
dress up[ˌdresˈʌp]phr. v. прыбіра́цца, апрана́цца па-свято́чнаму
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ábschnüren
vt
1) адвя́зваць
2) перавя́зваць
3) ізалява́ць, аддзяля́ць
4) перан. не дава́ць про́дыху
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
скана́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. Памерці. Аднойчы пасля сваркі разгарачыўся дзед, выпіў конаўку халоднай вады, а цераз дзень і сканаў.Лужанін.[Ганна] кінулася перавязваць дзяўчынку, але гэта былі дарэмныя клопаты, дзяўчынка некалькі разоў пазяхнула і на руках сканала.Гурскі.
2.перан. Знікнуць, скончыцца. Агеньчык сканаў, паглынуўшы сухое галлё, і вогнішча пакрылася сіняватым налётам попелу.Хадкевіч.Так і сканаў дзень, столькі часу прапала дарэмна!Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bind2[baɪnd]v.(bound)
1. звя́зваць (таксама перан.)
2. пераплята́ць (кнігу)
bind up[ˌbaɪndˈʌp]phr. v.
1.перавя́зваць; пераплята́ць; звя́зваць
2. быць заня́тым;
be bound up in smth. быць заня́тым чым-н.;
be bound up in smb. жыць інтарэ́самі каго-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
strap
[stræp]1.
n.
1) рэ́мень -ня m.
2) мату́з -а́m.
3) паго́ны pl.
4) раме́нная ру́чка (у аўто́бусе, трамва́і)
2.
v.t. (-pp-)
1) зьвя́зваць рэ́мнем або́ матузо́м
2) біць дзя́гай
3) перавя́зваць(ра́ну)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)